Ιωσήφ ο από Ανδρούσης

Ο Επίσκοπος Μεσσήνης ο πριν διατελέσας Επίσκοπος Ανδρούσης (πραγματικό όνομα: Ιωσήφ Νικολάου, 1770 - 13 Μαρτίου 1844) ήταν Έλληνας ιερωμένος και αγωνιστής του 1821. Διετέλεσε Επίσκοπος Ανδρούσης, Επισκοπή η οποία μετονομάσθηκε το 1833 σε «Μεσσήνης» ενώ το 1852 μετεξελίχθηκε σε «Μητρόπολη Μεσσηνίας».

Ιωσήφ ο από Ανδρούσης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1770 Τρίπολη
Θάνατος	13  Μαρτίου 1844
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	χριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μητροπολίτης
δεδομένα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Τριπολιτσά το 1770 και το 1781 στάλθηκε από τους γονείς του στη Δημητσάνα για να φοιτήσει στο εκεί σχολείο. Σε ηλικία είκοσι ετών εκάρη μοναχός από τον Νικόδημο τον Αγιορείτη. Οι βιογράφοι του δεν συμφωνούν πού εκάρη μοναχός (ενδεχομένως στην ιερά μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών ή στην ιερά μονή Γοργοεπηκόου στη Νεστάνη Αρκαδίας). Το 1792 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος.^[1] Το 1806 χειροτονήθηκε διαδοχικά ιερέας και επίσκοπος Ανδρούσης. Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Κατά την πολιορκία της Τριπολιτσάς, κρατήθηκε όμηρος από τους Τούρκους, μαζί με άλλους επισκόπους και προεστούς (από τους οποίους μόνο ο Ιωσήφ και λίγοι ακόμα συγκρατούμενοί του επέζησαν).

Στο Εκτελεστικό 1822 έγινε και Μινίστρος των Θρησκευτικών (Υπουργός), έως το 1825. Το 1833 έγινε επίσκοπος Μεσσήνης. Το 1833 η επισκοπή Μεσσήνης συγχωνεύθηκε με την επισκοπή Κορώνης. Το 1836 ο Ιωσήφ ανέλαβε και τη διοίκηση της επισκοπής Μεθώνης μετά την παραίτηση του επισκόπου Μεθώνης Μακάριου.^[2] Απεβίωσε στις 13 Μαρτίου 1844 και θάφτηκε προ της Ωραίας Πύλης του Ιερού Ναού του Αγίου Ιωάννου Μεσσήνης, ενώ το 1900 στήθηκε η προτομή του^[3]. Προτομή του υπάρχει στο προαύλιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Καλαμάτας, όπως και στην Ανδρούσα^[4].

Βιβλιογραφία

• Άρθρο του Α. Πετρίδη στο πειραϊκό περιοδικό Απόλλων, Τόμ. 6, Αρ. 68 (1890)^{[νεκρός σύνδεσμος]}. Πρόκειται, κατά τον συγγραφέα, για την πρωτότυπη βιογραφία του Ιωσήφ, γραμμένη από τον αδελφό του Κωνσταντίνο.
• Μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου : «Ιωσήφ Ανδρούσης» Καλαμάτα 1961
• Θ.Μ.Τσερπέ: «Ιστορία της Πόλεως Μεσσήνης» Γ΄ έκδοση ηλεκτρονική -διαδικτυακή (Επιμέλεια έκδοσης Γιάννης Π. Πλατάρος)^{[νεκρός σύνδεσμος]}
• Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
• Ιωάννου Π. Μπουγά Διδακτορική διατριβή για τον Ιωσήφ Μεσσήνης, τον από Ανδρούσης. https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/32106
• Ιωάννου Π. Μπουγά «Δεύτερη δημόσια επιστολή προς την Εκκλησιαστική Σύναξη Αγ. Ιωάννου Μεσσήνης και προς την εν έτη 2018 Δημοτική Αρχή Μεσσήνης» https://arxon.gr/2018/06/%CE%B9%CF%89%CF%83%CE%AE%CF%86-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82-1770-1844-%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81/%5Bνεκρός+σύνδεσμος%5D

Παραπομπές

1. Μπουγάς, Ιωάννης (2009). Ιωσήφ Ανδρούσης (1770-1844): ο πρώτος μινίστρος της Θρησκείας και του Δικαίου και πρώτος Επίσκοπος της Μεσσηνίας. Καλαμάτα: Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών. Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και ΔιαχείρισηςΠολιτισμικών Αγαθών. σελ. 10-11.
2. Μπουγάς, Ιωάννης (2009). Ιωσήφ Ανδρούσης (1770-1844): ο πρώτος μινίστρος της Θρησκείας και του Δικαίου και πρώτος Επίσκοπος της Μεσσηνίας. Καλαμάτα: Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών. Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και ΔιαχείρισηςΠολιτισμικών Αγαθών. σελ. 52-54.
3. «Επίσκοπος Μεσσήνης ΙΩΣΗΦ και ΔΗΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ». Scribd (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
4. Μπουγας, Ιωαννης Π (10 Ιουλίου 2019). «ENOTHTA: Ανέκδοτα χειρόγραφα του πρώτου καταστίχου της Επισκοπής Μεσσήνης». ENOTHTA. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2019.

τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος Ίδρυση	Μητροπολίτης Μεσσηνίας 1833-1844	Διάδοχος Προκόπιος