Κάρολος Μαρτέλος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κάρολος Μαρτέλος (γερμ. Karl Martell, γαλλ. Charles Martel, 686 – 22 Οκτωβρίου 741) ήταν Φράγκος πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, ο οποίος ως δούκας των Φράγκων και μαγιορδόμος ήταν ο de facto ηγεμόνας της Φραγκίας από το 718 μέχρι τον θάνατό του[1][2][3].
Κάρολος Μαρτέλος | |
---|---|
Δούκας των Φράγκων | |
Περίοδος | 718 - 22 Οκτωβρίου 741 |
Στέψη | 718 |
Προκάτοχος | Πεπίνος του Χέρσταλ |
Διάδοχος | Πιπίνος ο Βραχύς |
Περίοδος | 717 - 22 Οκτωβρίου 741 |
Προκάτοχος | Θευδοάλδος |
Διάδοχος | Καρλομάν |
Μαγιορδόρμος της Νευστρίας | |
Περίοδος | 717 - 22 Οκτωβρίου 741 |
Προκάτοχος | Ραγεφρείδος |
Διάδοχος | Πιπίνος ο Βραχύς |
Γέννηση | 686 Χέρσταλ, Βέλγιο |
Θάνατος | 22 Οκτωβρίου 741 (55 ετών) Κιερζί, Γαλλία |
Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
Σύζυγος | Ροτρούδη Σβάνχιλντ |
Επίγονοι | Καρλομάνος (υιός Καρόλου Μαρτέλου) Βερνάρδος Γκρίφο Ιερώνυμος Πιπίνος ο Βραχύς και άλλοι |
Οίκος | Δυναστεία των Καρολιδών |
Πατέρας | Πεπίνος του Χέρσταλ |
Μητέρα | Αλπαΐδα |
Μάχες | Μάχη του Βινσί Μάχη του Πουατιέ (732) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Κάρολος Μαρτέλος ήταν γιος του Φράγκου πολιτικού Πεπίνου του Χέρσταλ και μιας ευγενούς ονόματι Αλπαΐδας. Διεκδίκησε επιτυχώς τις αξιώσεις του στην εξουσία ως διάδοχος του πατέρα του που ήταν η δύναμη πίσω από το θρόνο στην πολιτική των Φράγκων. Είναι πασίγνωστος από τη μάχη του Πουατιέ (732), όπου νίκησε τους επιτιθέμενους Μουσουλμάνους της Ισπανίας, εξουδετερώνοντας τον ισλαμικό κίνδυνο από την Ευρώπη. Πέρα από τις στρατιωτικές του επιτυχίες ο Κάρολος Μαρτέλος έμεινε πασίγνωστος για την ανάπτυξη του φεουδαρχικού συστήματος στους Φράγκους.[4] Στο τέλος της ζωής του μοίρασε το Φραγκικό βασίλειο στους γιους του Καρλομάν και Πεπίνο. Ο τελευταίος έγινε ο πρώτος Βασιλεύς των Φράγκων από την Δυναστεία των Καρολιδών. Ο εγγονός του, Καρλομάγνος, έγινε ο πρώτος Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[5]