Κίλικες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Κίλικες ήταν λαός της Μικράς Ασίας, που από το όνομα του γενάρχη τους Κίλικα, τον γιο του Αγήνορα, αδελφό του Κάδμου και του Φοίνικα, πήραν το όνομά τους καθώς και η χώρα τους η Κιλικία (σύμφωνα με τοπική παράδοση που σημειώνει ο Ηρόδοτος Ζ-91).
Πρώτος που κάνει αναφορά γι΄ αυτό το λαό είναι ο Όμηρος στην Ιλιάδα Ζ΄397-415, όπου και αναφέρεται ως Βασιλιάς των Κιλίκων ("Κιλίκεσσ΄ άνδρεσσιν ανάσσων"), ο "μεγαλήτωρ" Ηετίων, πατέρας της Ανδρομάχης, συζύγου του Έκτορα.[1] Ο Στράβων αναφέρει ότι βασίλευαν δύο δυναστείες αυτή του Ηετίωνα και του Μύνητα,[2] τους οποίους, κατά τον Τρωικό πόλεμο, φόνευσε ο Αχιλλέας.
Οι Κίλικες αποτελούσαν ένα κράμα γηγενών Πελασγικών φυλών της Μικράς Ασίας και Μυκηναίων - Αχαιών από τον Ελλαδικό χώρο. Σημαντικώτερες πηγές για την καταγωγή τους είναι ο Όμηρος στην Ιλιάδα, αλλά και ο περιηγητής Στράβων στα Γεωγραφικά τους. Εκ των αρχαίων κειμένων συμπεραίνεται ότι τα ονόματα των Κιλίκων ήσαν πανάρχαια Πελασγικά, αλλά και νεώτερα Μυκηναϊκά - Αχαϊκά. Οι Κίλικες υπήρξαν λαός πολεμικός και γι αυτό πολλές φορές έμειναν ανεξάρτητοι, έστω και αν η χώρα τους είχε καταληφθεί (βλ. σχετικά: Κιλικία). Εκτός των Ελληνικών αρχαίων κειμένων και η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται στην περιοχή της Κιλικίας, συγκεκριμένα σύμφωνα με το βιβλίο Α΄ Βασιλειών (10:28,29) ο Σολομώντας εφοδιαζόταν άλογα από τους Κίλικες, τα οποία στη συνέχεια εμπορευόταν σε περιοχές των Χετταίων και Αραμαίων.