Πρωθυπουργός της Ιταλίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών της Ιταλικής Δημοκρατίας (ιταλικά: Presidente del Consiglio dei ministri della Repubblica Italiana), κοινώς αναφερόμενος ως Πρόεδρος του Συμβουλίου ή Πρωθυπουργός, είναι ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ιταλικής Δημοκρατίας. Η θέση του πρωθυπουργού καθιερώνεται με τα άρθρα 92 και 96 του Συντάγματος της Ιταλίας. Ο πρωθυπουργός διορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έπειτα από τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών, και πρέπει να διαθέτει την εμπιστοσύνη του Ιταλικού Κοινοβουλίου για να παραμείνει στην εξουσία.[3]
Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της Ιταλικής Δημοκρατίας Presidente del Consiglio dei Ministri della Repubblica Italiana | |
---|---|
Η σημαία του πρωθυπουργού της Ιταλίας | |
Το έμβλημα του πρωθυπουργού της Ιταλίας | |
Προσφώνηση | Κυρία Πρόεδρε (αναφορά και ομιλία) Πρωτεύων (αναφορά, ανεπίσημη) Αυτής Εξοχότητα (επίσημη, διπλωματική)[1] |
Κατοικία | Παλάτσο Κίτζι |
Έδρα | Ρώμη |
Διορισμός από | Πρόεδρος της Δημοκρατίας |
Δημιουργία | 17 Μαρτίου 1861 |
Πρώτος κάτοχος | Καμίλο Μπένσο, Κόμης του Καβούρ |
Μισθός | 99.480 € ετησίως[2] |
Ιστοσελίδα | governo.it |
Πριν από την ίδρυση της Ιταλικής Δημοκρατίας, η θέση αυτή αντιστοιχούσε στον Πρόεδρο του Συμβουλίου των Υπουργών του Βασιλείου της Ιταλίας. Από το 1925 έως το 1943, κατά τη διάρκεια του φασιστικού καθεστώτος, η θέση καταλήφθηκε από τον Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος υιοθέτησε τους τίτλους του «Αρχηγού της Κυβέρνησης, Ηγέτη (Ντούτσε) του Φασισμού και Ιδρυτή της Αυτοκρατορίας». Με την απομάκρυνση του Μουσολίνι από τον βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ το 1943, το αξίωμα του πρωθυπουργού ανελήφθη από τον στρατάρχη Πιέτρο Μπαντόλιο. Το 1946 ο Αλτσίντε ντε Γκάσπερι έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της Ιταλικής Δημοκρατίας.[4]
Ο πρωθυπουργός είναι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών, που διαχειρίζεται την εκτελεστική εξουσία και το αξίωμα είναι παρόμοιο με εκείνα που υπάρχουν στις περισσότερες προεδρευόμενες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Η επίσημη ιταλική σειρά προβαδίσματος απαριθμεί το αξίωμα του πρωθυπουργού να βρίσκεται τελετουργικά στην τέταρτη θέση.[5]