Κρητική αντίσταση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κρητική αντίσταση ήταν ένα αντιστασιακό κίνημα εναντίον των δυνάμεων κατοχής της Ναζιστικής Γερμανίας και της Ιταλίας από τους κατοίκους της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Αποτελώντας μέρος της ευρύτερης Εθνικής Αντιστάσεως, διήρκησε από τις 20 Μαΐου 1941, όταν η Γερμανική Βέρμαχτ εισέβαλε στο νησί (Μάχη της Κρήτης), μέχρι την άνοιξη του 1945 όταν η Γερμανία παραδόθηκε στους Βρετανούς. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι επιτιθέμενες Γερμανικές δυνάμεις στην Κρήτη ήρθαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες με μία σημαντική αντίσταση από τον τοπικό πληθυσμό. Οι Κρητικοί επιτίθονταν στους αλεξιπτωτιστές με μαχαίρια, τσεκούρια, δρεπάνια, ακόμα και με γυμνά χέρια. Ως αποτέλεσμα, οι Γερμανοί είχαν πολλές απώλειες και έχασαν πολλούς αλεξιπτωτιστές κατά τη διάρκεια της μάχης.