Κρούγια
πόλη της Αλβανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κρούγια (αλβανικά: Krujë) είναι πόλη της βορειοκεντρικής Αλβανίας με 15.829 κατοίκους (2004). Βρίσκεται ανάμεσα στο Όρος Κρούγια και τον ποταμό Ίσεμ ενώ απέχει από την πρωτεύουσα της Αλβανίας, τα Τίρανα, 20 χλμ.
Κρούγια | ||
---|---|---|
| ||
41°30′39″N 19°47′33″E | ||
Χώρα | Αλβανία | |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Κρούγια | |
Έκταση | 372 km² | |
Υψόμετρο | 520 μέτρα | |
Πληθυσμός | 11.721 (2011) | |
Ταχ. κωδ. | 1501 | |
Τηλ. κωδ. | 511 | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η Κρούγια κατοικήθηκε από την αρχαία Ιλλυρική φυλή των Αλβανών, στον Μεσαίωνα έγινε πρωτεύουσα στο Πριγκιπάτο του Άρβανον, αργότερα έγινε πρωτεύουσα του Μεσαιωνικού βασιλείου της Αλβανίας. Στις αρχές του 15ου αιώνα η Κρουγιέ κατακτήθηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία, την ανακατέλαβε ο Σκεντέρμπεης αρχηγός της Λίγκας της Λέκας, την υπερασπίστηκε σε τρεις Οθωμανικές πολιορκίες μέχρι τον θάνατο του (1468). Μετά την τέταρτη πολιορκία (1478) οι Οθωμανοί ανέλαβαν τον έλεγχο της πόλης και την ενσωμάτωσαν στα εδάφη τους. Στα τέλη της Οθωμανικής περιόδου (1906) μετά από μια τοπική επανάσταση απέναντι στους Αλβανούς ακολούθησε η Αλβανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Στα μέσα της δεκαετίας του 1910 η περιοχή έγινε επίκεντρο συγκρούσεων ανάμεσα στην Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας που ίδρυσε ο Εσάντ Πασάς Τοπτάνι και το Πριγκιπάτο της Αλβανίας. Ο Τοπτανί προσπάθησε να καταλάβει την πόλη (1914) αλλά την ίδια χρονιά ενσωματώθηκε από τον Πρενκ Μπιμπ Ντοντα στο Πριγκιπάτο της Αλβανίας. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε το επίκεντρο δράσης του Αμπάζ Κούπι, του τοπικού αρχηγού αντίστασης απέναντι στους Ναζιστές.
Το μουσείο της Κρούγια περιλαμβάνει το μουσείο του Σκεντέρμπεη που βρίσκεται στα περίχωρα του κάστρου της πόλης και το Εθνογραφικό Μουσείο. Το όνομα της πόλης σχετίζεται με την Αλβανική λέξη "Κροί" ή "Κρουά" που μεταφράζεται στην Πρωτοαλβανική γλώσσα σαν "πηγάδι" ή "πηγή νερού".[1][2] Η πόλη εμφανίζεται σε Βυζαντινά έγγραφα του 7ου αιώνα στην Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα σαν "Κροαί".[3] Στην Οθωμανική αυτοκρατορία έμεινε γνωστή ως "Ακχισάρ", προέρχεται από τα συνθετικά στην Τουρκική γλώσσα "Ακ" (λευκό) και "Χισάρ" (κάστρο).[4] [5]