Κυάνιππος και Λευκονόη

Στην Ελληνική μυθολογία ο Κυάνιππος ήταν ένας μανιώδης Θεσσαλός κυνηγός, γιος του Φόρακα και σύζυγος της Λευκονόης την οποία και υπεραγαπούσε αλλά και παραμελούσε λόγω της υπερβολικής κλίσης του στο κυνήγι.

Η Λευκονόη όμως υποπτευόμενη ότι ο σύζυγός της την απατούσε, τον παρακολούθησε κάποτε που αναχώρησε για πολυήμερο ταξίδι και κρύφτηκε σε μία λόχμη (δασότοπο κρυψώνα) για να τον κατασκοπεύει καλύτερα . Εκεί όμως την ανακάλυψαν τα κυνηγητικά σκυλιά του Κυάνιππου τα οποία και τη κατασπάραξαν.
Όταν ο Κυάνιππος αναγνώρισε τη σύζυγό του, μέσα στην απελπισία του φόνευσε τους σκύλους και στη συνέχεια τους έκαψε στην ίδια φωτιά με τη σύζυγό του όπου εισήλθε και αυτός δίνοντας τέλος της ζωής του.

Ο μύθος αυτός ήταν από τους σημαντικότερους που πρόβαλαν τόσο την άδικη υποψία και αποτελούσε ένα φραγμό – δίδαγμα στο βίο των αρχαίων Ελλήνων.

Αναφορές

• Πλουτάρχου, Συναγωγή Ιστοριών παραλλήλων Ελληνικών και Ρωμαϊκών.

[42] ΚΥΑΝΙΠΠΟΣ τῷ γένει Θετταλὸς ἐπὶ θήραν συνεχῶς ἐξῄει· ἡ δὲ νεόνυμφος αὐτοῦ ὑπολαβοῦσα διὰ τὸ πολλάκις ἐν ὕλαις μένειν συνήθειαν ἔχειν μεθ´ ἑτέρας κατ´ ἴχνος ἠκολούθησε τῷ Κυανίππῳ· καὶ ἔν τινι κατακρυβεῖσα συνδένδρῳ τὸ μέλλον ἀπεκαραδόκει. τῶν δὲ κλάδων σεισθέντων οἱ κύνες θηρίον εἶναι δόξαντες ὥρμησαν καὶ τὴν φίλανδρον ἀλόγου δίκην ζῴου διεσπάραξαν. ὁ δὲ Κυάνιππος τῆς ἀνελπίστου πράξεως αὐτόπτης γενόμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν· ὡς Παρθένιος ὁ ποιητής