Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985
Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η (2η) Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985 (Ιούνιος 1985 - Ιούλιος 1989) ανέλαβε την εξουσία μετά τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985.
Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 5 Ιουνίου 1985 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 2 Ιουλίου 1989 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Χρήστος Σαρτζετάκης |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ανδρέας Παπανδρέου |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Γιάννης Χαραλαμπόπουλος (26 Απριλίου 1985 - 18 Νοεμβρίου 1988) - Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας (23 Σεπτεμβρίου 1987 - 18 Νοεμβρίου 1988) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 101 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Κυβέρνηση πλειοψηφίας 161 / 300 (54%) |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Νέα Δημοκρατία |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1985 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 3 Ιουλίου 1985 - 12 Μαΐου 1989 (ΣΤ΄ Αναθεωρητική Βουλή - Δ΄κοινοβουλευτική περίοδος)[1] |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989 |
Το 1986 η κυβέρνηση προχώρησε σε συνταγματική αναθεώρηση, με στόχο κυρίως την μείωση των υπερ-εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας, με παράλληλη ενίσχυση των Πρωθυπουργικών εξουσιών.[2]
Με επικεφαλής τον Κώστα Σημίτη, η κυβέρνηση - με το λεγόμενο «σταθεροποιητικό πρόγραμμα» θα προσπαθήσει να ελέγξει τις δημόσιες δαπάνες. Συγκεκριμένα το πρόγραμμα περιελάμβανε: «πάγωμα των μισθών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
έλεγχο των προσλήψεων, συγκράτηση των δημοσίων εξόδων ιδίως μέσω περιορισμού των κοινωνικών δαπανών, κίνητρα προς το ξένο κεφάλαιο για επενδύσεις στην Ελλάδα, προσπάθεια αναδιοργάνωσης του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ανασυγκρότησης των δημοσίων επιχειρήσεων, καθώς και πρωτοβουλίες για τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς από τον κρατικό εναγκαλισμό.
Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου αναδιάρθρωσης, που έγινε ωστόσο προσπάθεια να διαθέτει και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, τέθηκε υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στηρίχτηκε σε ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης ύψους περίπου 2 δισεκατομμυρίων ecu».[3]
Κορυφαίο γεγονός αυτών των χρόνων, αλλά και των χρόνων που θα ακολουθήσουν, υπήρξε το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά. Τον Αύγουστο του 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ασθενής με στεφανιαία νόσο σε προχωρημένο στάδιο, θα μεταβεί στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο Χέρφιλντ, για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, και όταν επιστρέψει στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ξέσπασμα του σκανδάλου.[4] Ο βίος και η πολιτεία του τότε πανίσχυρου τραπεζίτη και εκδότη Γιώργου Κοσκωτά άρχισε να έρχεται στο φως τον Οκτώβριο του 1987, μετά από αποκαλύψεις των εφημερίδων. Οι αποκαλύψεις συνεχίζονταν εμπλέκοντας τους επόμενους μήνες, κυρίως τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα ( ο οποίος κατηγορήθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από τον εκδότη με 2 εκαττομμύρια δολλάρια) αλλά και άλλα μεγαλόσχημα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και τέλος και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Στις 11 Μαρτίου του 1989 ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης εξαιτίας του σκανδάλου, η οποία αν και δεν υποστηρίχτηκε τελικά από την πλειοψηφία των βουλευτών (ψήφισαν 123 «υπέρ της πρότασης» και 155 «κατά»), ωστόσο άνοιξε το δρόμο για μια πολιτική αντιπαράθεση μέχρις εσχάτων.[5]