Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1945 (Νοέμβριος 1945 – Απρίλιος 1946) ανέλαβε μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Κανελλόπουλου 1945.
Υπό τις πιέσεις του Αντιβασιλέα Δαμασκηνού και του Άγγλου υφυπουργού Εξωτερικών Έκτωρ ΜακΝηλ, το συμβούλιο όλων των πολιτικών αρχηγών που συνεκλήθη στις 20 Νοεμβρίου 1945, προκειμένου να απαλλάξει τη χώρα από το κυβερνητικό αδιέξοδο τόσων μηνών, κατάφερε τελικά το σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης συνεργασίας των κομμάτων του κέντρου - οι εκπρόσωποι του Λαϊκού κόμματος αρνήθηκαν οποιαδήποτε συμμετοχή - επιλέγοντας ως Πρωθυπουργό τον πρεσβύτερο όλων και αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων, Θεμιστοκλή Σοφούλη. Η συμφωνία πραγματοποιήθηκε υπό τους όρους του αγγλικού παράγοντα, ο οποίος θα διέθετε οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, με την προϋπόθεση των άμεσων εκλογών και την αναβολή του δημοψηφίσματος για την επάνοδο του βασιλιά, έως το Μάρτιο του 1948. [1]
Η συμμετοχή προσώπων του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου, όπως οι Σοφιανόπουλος, Καζαντζάκης, Καρτάλης και Τσουδερός, προσέδωσε κύρος στη νέα κυβέρνηση με αποτέλεσμα να έχει την ανοχή και του Λαϊκού κόμματος αλλά και του Κ.Κ.Ε. Ειδικά το Κ.Κ.Ε. και οι ΕΑΜικές πολιτικές οργανώσεις ήλπιζαν και ζητούσαν την πλήρη κάθαρση των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων από τα φασιστικά στοιχεία, καθώς και την εξουδετέρωση των φασιστικών, αντικομμουνιστικών, παραστρατιωτικών οργανώσεων και την παύση της τρομοκράτησης των οπαδών του.
Ωστόσο, το κλίμα αντί να εξομαλύνεται γινόταν όλο και πιο βίαιο. Η αντιπαράθεση μεταξύ των φιλο-βασιλικών και των αντι-βασιλικών, μεταξύ των αριστερών και των δεξιών, μεταξύ των κομμουνιστικών οργανώσεων και των ακροδεξιών ομάδων γινόταν βαθύτερη και τίποτα δεν έδειχνε ότι θα μπορούσαν να γίνουν αδιάβλητες εκλογές. Έτσι, ο πολιτικός κόσμος της χώρας αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πρότειναν την αναβολή των εκλογών για μερικούς μήνες. Ωστόσο, και η Αγγλία και οι ΗΠΑ διαφώνησαν με την πρόταση, απειλώντας με ακύρωση της οικονομικής βοήθειας. [2] Τα κεντρώα κόμματα (εκτός του κόμματος των Φιλελευθέρων) σε ένδειξη διαμαρτυρίας παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση στις 11 Μαρτίου του 1946 και αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις εκλογές. Το ίδιο έπραξε και το Κ.Κ.Ε και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 22 Νοεμβρίου 1945 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 4 Απριλίου 1946 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Αντιβασιλέας, Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Θεμιστοκλής Σοφούλης |
Συνολικός αριθμός Μελών | 41 |
Συμμετέχοντα κόμματα | κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση διορισμένη από τον Αντιβασιλέα |
Ιστορία | |
Θητεία νομοθετικού σώματος | δεν υπήρχε |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1945 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα 1946 |
Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν τελικά, την καθορισμένη ημερομηνία, 31 Μαρτίου 1946 υπό τα όμματα της συμμαχικής αποστολής, - "Allied Mission to observe Greek elections " - η οποία είχε έρθει προκειμένου να εγγυηθεί το αδιάβλητο της διαδικασίας. [3]Οι εκλογές ανέδειξαν πρώτο κόμμα το Λαϊκό κόμμα και πιο συγκεκριμένα τον εκλογικό συνασπισμό που είχε σχηματίσει, την Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων, με ποσοστό 51,4%.[4]
Τελικά, αποφασίστηκε, η δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού, [5] και ο Παναγιώτης Πουλίτσας, πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας ανέλαβε να ηγηθεί αυτής.