Κυβέρνηση του Βασιλείου της Ελλάδας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η (2η) Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1956 (Φεβρουάριος 1956 – Μάρτιος 1958) ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, μετά την νίκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του νεοσύστατου κόμματός του, της ΕΡΕ, στις Βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956.
Η ΕΡΕ κατάφερε μέσα από ένα περίπλοκο εκλογικό σύστημα, το λεγόμενο "τριφασικό", να αποκτήσει την πλειοψηφία των εδρών του Κοινοβουλίου χωρίς την πλειοψηφία των ψήφων των Ελλήνων πολιτών.
Σημαντική στιγμή στην ελληνική πολιτική ιστορία οι βουλευτικές εκλογές του 1956, καθώς οι γυναίκες ψηφίζουν για πρώτη φορά αλλά και γιατί στην Κυβέρνηση γίνεται δεκτή, η πρώτη Ελληνίδα υπουργός, η Λίνα Τσαλδάρη, (σύζυγος του πρώην «Λαϊκού» πρωθυπουργού, Παναγή Τσαλδάρη) «διττό σύμβολο συνέχειας και εκσυγχρονισμού»[2].
Η πρώτη αυτή κυβέρνηση Καραμανλή θα θέσεις τις βάσεις για την υπεροχή του κεντροδεξιού πολιτικού χώρου στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες και την μετατροπή του Κ. Καραμανλή σε εθνικό ηγέτη.
Με μια σειρά μέτρων, που θα ενταχτούν στο λεγόμενο «Πενταετές οικονομικό πρόγραμμα» όπως η σταδιακή αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, η φορολογική ελάφρυνση των μεσαίων εισοδημάτων, οι κρατικές επιχορηγήσεις για την δημιουργία ελληνικών βιομηχανιών [3], η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και συνταξιοδότησης του αγροτικού πληθυσμού με την ίδρυση του ΟΓΑ, η Ελλάδα θα μπει στο μονοπάτι της οικονομικής ανάκαμψης και του εκσυγχρονισμού. Η εφημερίδα Καθημερινή περιγράφει χαρακτηριστικά :«Η Κυβέρνηση της χώρας αναγγέλλει οικονομικά μέτρα. Ανακοίνωσε ήδη πρόγραμμα μείωσης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Ανακοίνωσε επίσης πρόγραμμα δημοσίων έργων και πρόγραμμα μεγάλων ιδιωτικών έργων, η εκτέλεσις των οποίων απαιτεί την έγκριση και τη συνδρομή του Κράτους και σχεδόν κάθε βράδυ εις το γραφείον του πρωθυπουργού, υπό την προεδρία του, συνέρχονται οι "οικονομικοί" υπουργοί και εξετάζουν νέας ιδέας, νομοσχέδια για έργα, δυνατότητες για να πάει η χώρα μπροστά».
Το Κυπριακό ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Η σκλήρυνση της στάσης των Άγγλων με την απόφαση να εξορίσουν τον ανυπότακτο αρχιεπίσκοπο Μακάριο στις Σεϋχέλλες και να απαγχονίσουν τους δυο Κύπριους αγωνιστές φοιτητές Καραολή και Δημητρίου, έφερε μεγάλη ένταση στο εσωτερικό της χώρας, με συνεχείς πορείες, διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τους αστυνομικούς. [4]
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 29 Φεβρουαρίου 1956 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 5 Μαρτίου 1958 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Ανδρέας Αποστολίδης (έως 18 Ιουλίου 1957) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 29 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Ε.Ρ.Ε. |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Κυβέρνηση πλειοψηφίας 165 / 300 (55%) |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Δημοκρατική Ένωσις (1956) |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Γεώργιος Παπανδρέου |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 2 Απριλίου 1956 - 29 Μαρτίου 1958 (Δ κοινοβουλευτική περίοδος)[1] |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1955 |
Διάδοχη | Υπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου 1958 |
Την 1η Μαρτίου 1958 και με αφορμή νομοσχέδιο αλλαγής του εκλογικού νόμου, σημειώθηκε σοβαρή κυβερνητική κρίση. Το νομοσχέδιο που προέβλεπε σύστημα ενισχυμένης αναλογικής και μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 250, προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος, με αποτέλεσμα να παραιτηθούν οι υπουργοί Γεώργιος Ράλλης και Παναγής Παπαληγούρας καθώς και 15 βουλευτές του κόμματος, και η χώρα να οδηγηθεί σε νέες εκλογές.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.