Κωνσταντίνος (ΙΑ΄) Λάσκαρης
Βυζαντινός Αυτοκράτορας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Λάσκαρης (1170 - 19 Μαρτίου 1205) ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός Αυτοκράτορας πριν πέσει η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Λατίνων της Δ' Σταυροφορίας αλλά και ο πρώτος αφότου έπεσε (12 Απριλίου 1204 - 19 Μαρτίου 1205), γιος του Μανουήλ Λάσκαρη και της Ιωάννας Καράτζαινας (γενν.π.1148). Μερικές φορές αναφέρεται ως «Κωνσταντίνος ΙΑ΄», μια απαρίθμηση με την οποία καταγράφεται ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος. Ο Κωνσταντίνος ήταν μέλος ευγενούς Βυζαντινής οικογένειας, πριν την Δ΄ Σταυροφορία ο αδελφός του Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης παντρεύτηκε την Άννα Κομνηνή Αγγελίνα κόρη του αυτοκράτορα Αλέξιου Γ΄ Άγγελου. Στην πρώτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους (1203) ανέλαβε να κυβερνήσει το καλύτερο σώμα των Ελλήνων υπερασπιστών, δεν κατάφερε τίποτα και πήρε διαταγή να επιτεθεί στους Βουργουνδούς που υπήρχαν στην φρουρά[1]. Οι Έλληνες εισήλθαν στην πόλη αλλά σύντομα εκδιώχθηκαν από τις πύλες την ίδια ώρα που οι αμυνόμενοι προσπαθούσαν να αποκρούσουν τους Σταυροφόρους με πέτρες. Τον Κωνσταντίνο συνέλαβε την ίδια ώρα που βρισκόταν στο άλογο του ο Γουλιέλμος του Νεϊγί, τον κράτησε σαν όμηρο για λύτρα, συνηθισμένη πρακτική εκείνη την εποχή[1]. Μετά την απελευθέρωση του συμμετείχε στα γεγονότα που οδήγησαν στην δεύτερη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (1204).
Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Λάσκαρης | |
---|---|
Περίοδος | 12 Απριλίου 1204 - 19 Μαρτίου 1205 |
Προκάτοχος | Αλέξιος Ε΄ Δούκας |
Διάδοχος | Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης |
Γέννηση | 1170 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 19 Μαρτίου 1205 Ποιμανηνόν |
Οίκος | Λασκαριδών |
Πατέρας | Μανουήλ Λάσκαρης |
Μητέρα | Ιωάννα Καράτζαινα |
δεδομένα (π • σ • ε ) |