Κώστας Πασαγιάννης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κώστας Πασαγιάννης ( Ανδρουβίτσα[1][2] Μεσσηνίας, 1872 - Αθήνα, 1933) ήταν Έλληνας διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος[3], λαογράφος και ανώτερος κρατικός υπάλληλος[4]. Θεωρείται πρόδρομος της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας.[5] Ο Κώστας είναι αδελφός του επίσης γνωστού πεζογράφου και ποιητή Σπήλιου.[4]
Κώστας Πασαγιάννης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Πασαγιάννης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1872 |
Θάνατος | 1933 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | δημοσιογράφος ποιητής δικαστής |
δεδομένα |
Ο Πασαγιάννης σπούδασε νομικά στην Αθήνα και μπήκε στον δικαστικό κλάδο. Εν συνεχεία, όμως, υπηρέτησε ως διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών διοριζόμενος το 1916, ύστερα πέρασε κι από τον κλάδο της δημοσιογραφίας.[4]
Όντας δημοτικιστής, συνεργάστηκε το 1898-1899 με το περιοδικό Τέχνη, το οποίο συντέλεσε τα μέγιστα για την ανάπτυξη της λογοτεχνίας, εκείνη την εποχή.[5] Συνέγραψε, εκτός από διηγήματα, την κριτική βιογραφία του Λορέντζου Μαβίλη.[4] Καταπιάστηκε, επίσης, με τη λαογραφία και, συγκεκριμένα, με τα δημοτικά τραγούδια. Οι λαογραφικές του ενασχολήσεις είναι εμφανείς στα διηγήματά του. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό του έργο είναι η συλλογή Μοσκιές (1898). Άλλα έργα του είναι τα Μανιάτικα μοιρολόγια και τραγούδια (1928) και τα Σέρβικα τραγούδια (1925). Επίσης έγραψε ταξιδιωτικά κείμενα (Ελληνικά ταξίδια, 1931).[3]
Ο Πασαγιάννης υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου, μάλιστα έγραψε διάφορα σχολικά βιβλία.[3]