Λαϊκό Κόμμα (Ισπανία)
πολιτικό κόμμα στην Ισπανία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Λαϊκό Κόμμα (ισπανικά:Partido Popular, PP) είναι συντηρητικό[7] πολιτικό κόμμα στην Ισπανία. Συχνά εκφράζει εθνικιστικές θέσεις ενώ στον οικονομικό τομέα θεωρείται νεοφιλελεύθερο.[8]
Λαϊκό Κόμμα Partido Popular | |
---|---|
Πρόεδρος | Αλβέρτο Νούνιεθ Φεϊχόο |
Εκπρόσωπος στο Κογκρέσο | Καγιετάνα Άλβαρεζ ντε Τολέδο |
Εκπρόσωπος στη Γερουσία | Χαβιέρ Μαρότο |
Ιδρυτής | Μανουέλ Φράγα Ιριβάρνε |
Ίδρυση | 20 January 1989, πριν 35 έτη (20 January 1989) |
Συγχώνευση των | Λαϊκή Συμμαχία Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα Φιλελεύθερο Κόμμα |
Προκάτοχος | Λαϊκή Συμμαχία |
Έδρα | Γένοβα 13, 28004 Μαδρίτη |
Πτέρυγα νεολαίας | Νέες Γενιές του Λαϊκού Κόμματος |
Ιδεολογία | Συντηρητισμός[1] Νεοφιλελευθερισμός[2] Χριστιανοδημοκρατία[1] Φιλοευρωπαϊσμός Μοναρχισμός[3] Εθνικιστικές τάσεις[4] |
Πολιτικό φάσμα | Δεξιά[5] Κεντροδεξιά[6] |
Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα |
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα |
Διεθνής προσχώρηση | Κεντρώα Δημοκρατική Διεθνής Διεθνής Δημοκρατική Ένωση |
Χρώματα | Γαλάζιο |
Κογκρέσο των Αντιπροσώπων | 137 / 350 |
Γερουσία | 120 / 265 |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 13 / 59 |
Περιφερειακά κοινοβούλια | 452 / 1.268 |
Ιστότοπος | |
www.pp.es | |
Πολιτικό σύστημα στην Ισπανία Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Ιδρύθηκε το 1989 μετά την επανίδρυση της Λαϊκής Συμμαχίας που είχε ενσωματώσει κατά τη διάρκεια της ισπανικής μετάβασης στη δημοκρατία πολλούς τέως πολιτικούς της δικτατορίας του Φράνκο. Ωστόσο, υπό την καθοδήγηση του Χοσέ Μαρία Αθνάρ κατάφερε να ανατρέψει την κυριαρχία του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και το 1996 να αναδειχθεί πρώτο κόμμα, κυβερνώντας με την υποστήριξη της καταλανιστικής Σύγκλισης και Ένωσης. Μετά την σχετικά επιτυχή πορεία του, κατά τη δεύτερη θητεία του το 2000 με απόλυτη πλειοψηφία οδήγησε την Ισπανία στον πόλεμο του Ιράκ και σε πιο συντηρητικές θέσεις, κάτι που απέτρεψε την επανεκλογή του το 2004 όταν και ηττήθηκε από το ανανεωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ροδρίγεθ Θαπατέρο. Επανήλθε στην εξουσία το 2011 υπό την καθοδήγηση του Μαριάνο Ραχόι, εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Η νέα θητεία του έφερε στο φως πλήθος σκανδάλων που ωστόσο δεν απέτρεψαν το κόμμα από το να βγει πρώτο στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 2015 και στις επαναληπτικές του Ιουνίου 2016. Από την 29η Οκτωβρίου του ίδιου έτους, με τη θετική ψήφο του Κόμματος των Πολιτών, του Συνασπισμού των Κανάριων και την αποχή της πλειοψηφίας των βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος, διακυβέρνησε ως κυβέρνηση μειοψηφίας, κατάσταση που αναιρέθηκε με την πετυχημένη πρότασης μομφής των Σοσιαλιστών τον Ιούνιο του 2018.
Από τον Ιούλιο του 2018 πρόεδρος του κόμματος και αντικαταστάτης του Μαριάνο Ραχόι είναι ο Πάμπλο Κασάδο.
Διατηρεί οργανώσεις σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο και εκλογικές συνεργασίες με διάφορα περιφερειακά και τοπικά κόμματα όπως η Ένωση του Ναβαρικού Λαού στη Ναβάρα.