Λουσατία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λουσατία (γερμανικά: Lausitz, πολωνικά: Łużyce, τσεχικά: Lužice, λατινικά: Lusatia) είναι μία ιστορική περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, που μοιράζεται μεταξύ της Γερμανίας και της Πολωνίας. Η περιοχή είναι η πατρίδα του σλαβικού φύλου των Σόρβων. Γεωγραφικά προσδιορίζεται από τα ποτάμια Μπουμπρ και Κβίσα στα ανατολικά, Πούλσνιτς και Μαύρο Έλστερ στα δυτικά. Σήμερα βρίσκεται στα κρατίδια της Σαξονίας και του Βρανδεμβούργου, αλλά και στην Κάτω Σιλεσία και την περιοχή του Λουμπούς στη δυτική Πολωνία.
Λουσατία | |
---|---|
Χώρα | Γερμανία και Πολωνία |
Διοικητική υπαγωγή | Βρανδεμβούργο, Σαξονία, Βοεβοδάτο Λούμπους και Βοεβοδάτο Κάτω Σιλεσίας |
Γεωγραφική υπαγωγή | Κεντρική Ευρώπη |
Έκταση | 11.302 km² |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 51°32′42″N 14°43′34″E |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ιστορικά η Λουσατία ανήκε σε πολλές χώρες. Υπήρξε κομμάτι του Βασιλείου της Βοημίας (σημερινή Τσεχία) για τριακόσια χρόνια και μετά μαζί με το ίδιο το βασίλειο μεταβιβάστηκε στην Αυστρία, η οποία τότε ήταν υπό τη δυναστεία των Αψβούργων. Μετά μεταβιβάστηκε στη Σαξονία. Στη συνέχεια το μεγαλύτερο κομμάτι κυριεύτηκε από τους Πρώσους το 1815 και η περιοχή ενώθηκε με τη Γερμανία το 1871. Μετά την κατοχή της Ανατολικής Γερμανίας από τον Κόκκινο Στρατό το 1945, το ανατολικό κομμάτι της Λουσατίας δόθηκε στην Πολωνία με τη συνθήκη του Πότσδαμ.
Στο πολωνικό κομμάτι σήμερα, μετά την απέλαση του γερμανικού πληθυσμού το 1945 και του πολωνικού επανεποικισμού, η Πολωνική γλώσσα επικράτησε, ενώ στη γερμανική πλευρά ομιλείται πλην της γερμανικής η μειονοτική γλώσσα των Άνω και Κάτω Σορβικών. Η μεγαλύτερη πόλη στη Λουσατία είναι το Κότμπους.[1]