Μάρτιν Αγκρίκολα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μάρτιν Αγκρίκολα (Martin Agricola, Σβιέμποτζιν, 6 Ιανουαρίου 1486 - Μαγδεβούργο, 10 Ιουνίου 1556) ήταν Γερμανός συνθέτης του 15ου-16ου αιώνα, δάσκαλος και θεωρητικός της μουσικής.
Μάρτιν Αγκρίκολα | |
---|---|
Γέννηση | 1486 (περίπου)[1] Σφιεμπόντζιν |
Θάνατος | 10 Ιουνίου 1556[2][3] Μαγδεβούργο[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Ιδιότητα | συνθέτης, μουσικολόγος και θεωρητικός της μουσικής |
Κίνημα | Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννήθηκε στο Σβιέμποτζιν της Πολωνίας, γιος αγροτικής οικογένειας, και υπήρξε αυτοδίδακτος στη μουσική. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Σόρε (γερμ. Sore). Από το 1520 εγκαταστάθηκε στο Μαγδεβούργο, όπου έζησε μέχρι το θάνατό του. Περίπου το 1525-7 διορίστηκε πρώτος κάντορας στην προτεσταντική Λατινική Σχολή του Μαγδεβούργου[5]. Ενστερνίστηκε τις απόψεις του Λούθηρου σχετικά με την ενσωμάτωση της μουσικής διδασκαλίας στην εκπαίδευση[6]. Σημαντικότερη πραγματεία του θεωρείται το Musica instrumentalis deudsch που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1529 (επανεκδόθηκε το 1530, 1532 και 1542) και αναθεωρήθηκε το 1545. Σε αυτή κάνει εκτενή περιγραφή των μουσικών οργάνων παρέχοντας επίσης οδηγίες σχετικά με τον τρόπο παιξίματός τους. Οι πρώιμες πραγματείες του είναι γραμμένες όχι στα λατινικά, όπως συνηθιζόταν, αλλά στη γερμανική γλώσσα, επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να απευθυνθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό[6]. Στον Αγκρίκολα οφείλονται μάλιστα ορισμένες γερμανικές μεταφράσεις μουσικών όρων που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα.
Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνθεση, κυρίως μουσικών ασκήσεων, καθώς και ύμνων σε κείμενα των Αουρέλιους Προυτέντιους και Γκέοργκ Φαμπρίκιους που χρησιμοποιούσε για τους μαθητές του στη Λατινική Σχολή.