Μάχη της Ταλαβέρα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μάχη της Ταλαβέρα (αγγλικά: Battle of Talavera) ήταν η πολεμική σύγκρουση που έλαβε χώρα έξω από την ισπανική πόλη Ταλαβέρα δε λα Ρέινα, περίπου 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Μαδρίτης, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Χερσονήσου. Στην Ταλαβέρα ένας μεικτός στρατός Βρετανών και Ισπανών υπό τον σερ Άρθρουρ Ουέλσλι συνεργάστηκε με έναν ισπανικό στρατό υπό τον στρατηγό Κουέστα σε επιχειρήσεις κατά της υπό γαλλικής κατοχής Μαδρίτης. Ο γαλλικός στρατός αποσύρθηκε τη νύχτα μετά την αναχαίτιση αρκετών επιθέσεών του από τους Συμμάχους.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μάχη της Ταλαβέρα | |||
---|---|---|---|
Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου | |||
Η μάχη της Ταλαβέρα από τον Ουίλλιαμ Χηθ | |||
Χρονολογία | 27-28 Ιουλίου 1809 | ||
Τόπος | Ταλαβέρα δε λα Ρέινα, νοτιοδυτικά της Μαδρίτης | ||
Έκβαση | Τακτική Βρεταννοϊσπανική Νίκη, Στρατηγική Γαλλική Νίκη | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απώλειες | |||
|
Αναλυτικότερα, μετά την υποχώρηση λίγο καιρό πριν του στρατού του στρατάρχη Σουλτ στην Πορτογαλία, ο στρατηγός Ουέλσλι προχώρησε με 20.000 βρεταννικά στρατεύματα στην Ισπανία για να ενωθεί με τον ισπανικό στρατό των 33.000 ανδρών υπό τον στρατηγό Κουέστα. Κατόπιν βάδισαν στην άνω κοιλάδα του ποταμού Τάγου στην Ταλαβέρα, περίπου 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Μαδρίτης. Εκεί αντιμετώπισαν 46.000 Γάλλους υπό τη διοίκηση του στρατάρχη Κλωντ Βικτόρ-Περρέν και του υποστράτηγου Οράς Σεμπαστιανί, με τον Γάλλο βασιλιά της Ισπανίας, Ιωσήφ Βοναπάρτη να ασκεί κατ΄ όνομα μόνο τη διοίκηση του γαλλικού στρατού.
Οι Γάλλοι διέσχισαν τον ποταμό Αλμπέρτσε στα μέσα του απογεύματος στις 27 Ιουλίου. Λίγες ώρες αργότερα, επιτέθηκαν στη δεξιά πτέρυγα των Ισπανών και την αριστερή των Βρετανών. Ένας στρατηγικός λόφος καταλήφθηκε και χάθηκε, μέχρι που τελικά οι Βρετανοί κατάφεραν να κρατηθούν σε αυτόν και να διασφαλίσουν την κατοχή του. Tην αυγή της 28ης Ιουλίου, οι Γάλλοι επιτέθηκαν στην αριστερή βρεταννική πτέρυγα ξανά για να ανακαταλάβουν το στρατηγικό εκείνο λόφο, αλλά απωθήθηκαν όταν το 29ο (Γουόρτσεστερσάιρ) Σύνταγμα Πεζικού και το 48ο (Νορθάμπτονσάιρ) Σύνταγμα Πεζικού που στέκονταν στο αντέρεισμα πίσω από την κορυφογραμμή του λόφου, αντιστάθηκαν και εφόρμησαν με την ξιφολόγχη. Tο απόγευμα, μια βαριά ανταλλαγή πυρών πυροβολικού ξεκίνησε, πριν ακολουθήσουν ποικίλες αψιμαχίες δυνάμεων πεζικού και ιππικού. Mια νέα σημαντική σύρραξη κατέληξε στην αναχαίτιση των Γάλλων. Η μονομαχία πυροβολικού συνεχίστηκε μέχρι να πέσει το σκοτάδι, όταν και ξεκίνησε μια συμπεφωνημένη ανακωχή δύο ωρών μεταξύ των αντιπάλων. Με το πρώτο φως της επόμενης μέρας, οι Βρετανοί και Ισπανοί ανακάλυψαν ότι το κύριο τμήμα του γαλλικού στρατού είχε αποσυρθεί από το πεδίο της μάχης, αφήνοντας πίσω τους τραυματίες του, και δύο ταξιαρχίες πυροβολικού. Μετά τη νίκη του αυτή, απονεμήθηκε στο στρατηγό Ουέλσλι ο τίτλος ευγενείας "Υποκόμης Ουέλλινγκτον της Ταλαβέρα και του Ουέλλινγκτον" (Ουέλλινγκτον, πόλη της κομητείας Σόμερσετ στην Αγγλία).