Μάχη του Μυρέ
μάχη του 1213 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μάχη του Μυρέ (Γαλλικά: La bataille de Muret ), που πραγματοποιήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1213 στην κοινότητα Μυρέ, 25 χιλιόμετρα νότια της Τουλούζης, ήταν η τελευταία μεγάλη μάχη της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών και μια από τις πιο αξιοσημείωτες μάχες του Μεσαίωνα. Αν και οι εκτιμήσεις ποικίλλουν σημαντικά, ακόμη και μεταξύ διακεκριμένων σύγχρονων ιστορικών, είναι γνωστή για τη νίκη μιας μικρής δύναμης Γάλλων ιπποτών και σταυροφόρων που διοικούσε ο Σίμων Δ΄ του Μονφόρ εναντίον ενός εξαιρετικά ανώτερου συμμαχικού στρατού με επικεφαλής τον βασιλιά Πέτρο Β΄ της Αραγωνίας και τον κόμη Ραϋμόνδο ΣΤ΄ της Τουλούζης.[1]
Η μάχη του Μυρέ | |
---|---|
Η μάχη του Μυρέ, εικονογράφηση από τα Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας | |
Χρονολογία | 1213 |
Τόπος | Μυρέ στο νομό Ωτ-Γκαρόν, Οξιτανία |
Έκβαση | Νίκη των Σταυροφόρων |
Ο θάνατος του Πέτρου Β' και οι βαριές απώλειες μεταξύ των αριστοκρατών ευγενών απέκλεισαν κάθε συντονισμένη προσπάθεια στην περιοχή για πολύ καιρό και είχε μόνιμες πολιτικές συνέπειες. Αφαίρεσε την επιρροή της Αραγονίας στο Λανγκεντόκ και τις γύρω επαρχίες, επιτρέποντας ταυτόχρονα στο στέμμα της Γαλλίας να ασκήσει τον δικό του έλεγχο επί αυτών. Αυτό οδήγησε σε επέκταση του γαλλικού βασιλικού τομέα στην περιοχή.[2]