Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου
τμήμα της σύγχρονης πόλης στη Ρόδο / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1988,[1] αναπτύχθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό γύρω από το φρούριο-ακρόπολη της πόλης της Ρόδου, πιθανώς μετά τον σεισμό του 515.[2] Το φρούριο διαιρείτο σε δύο διακριτά πολεοδομικά σχήματα, το Κολλακιό βόρεια και τη Χώρα νότια. Στο Κολλακιό περιλαμβάνεται ο πολύ γνωστός δρόμος των Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή Καστέλο, το Νοσοκομείο που έχει μετατραπεί σε μουσείο, οι ναοί του Τάγματος και άλλα σημαντικά κτήρια. Στη Χώρα βρίσκεται το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί του Σουλεϊμάν, η παλαιά αγορά και άλλα κτήρια περιηγητικού ενδιαφέροντος.
Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου | |
---|---|
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
Χώρα μέλος | Ελλάδα |
Τύπος | Πολιτισμικό |
Κριτήρια | ii, iv, v |
Ταυτότητα | 493 |
Περιοχή | Ευρώπη |
Ιστορικό εγγραφής | |
Εγγραφή | 1988 (12η συνεδρίαση) |
Σύμφωνα με τη συνοπτική περιγραφή στην επίσημη σελίδα της UNESCO, οι Οσπιταλιέροι του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ κατείχαν τη Ρόδο δι' αγοράς[3] δύο και έτι αιώνες, από το 1309 έως το 1523, μεταμορφώνοντας την πόλη σε ισχυρό οχυρό, εξαιτίας της ιδιαίτερης ρευστότητας και των εκτεταμένων συγκρούσεων της εποχής. Αργότερα η πόλη διατέλεσε αλληλοδιάδοχα υπό Τουρκική[4] και ιταλική κατοχή.[5][6] Θεωρείται μία από τις αρχαιότερες ενεργές μεσαιωνικές πόλεις και σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών.