Μη θεϊσμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο όρος μη θεϊσμός περιγράφει ένα φάσμα θρησκευτικών[1] και μη θρησκευτικών[2] στάσεων οι οποίες χαρακτηρίζονται από την απουσία πίστης σε ένα Θεό ή θεούς. Ο μη θεϊσμός γενικά έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει την απάθεια ή τη σιωπή απέναντι στον Θεό και διαφέρει από τον αθεϊσμό και τον αντιθεϊσμό. Ο μη θεϊσμός δεν περιγράφει μη πίστη στον θεό· περισσότερο χρησιμοποιείται ως όρος ομπρέλα για να περιγράψει διάφορες διακριτές θέσεις, όπως ο αγνωστικισμός, ο ιγνωστικισμός, ο σκεπτικισμός, ο πανθεϊσμός,ο ιετσισμός και ο απαθεϊσμός.
Από την σκοπιά του μη θεϊστικού αγνωστικισμού, ο φιλόσοφος Άντονι Κένι (Anthony Kenny) διαχωρίζει τους αγνωστικιστές σε αυτούς που βρίσκουν τη φράση «ο θεός υπάρχει» ως αβέβαιη και σε αυτούς που βρίσκουν κάθε συζήτηση για τον θεό ότι δεν έχει νόημα.[3] Ωστόσο κάποιοι αγνωστικιστές δεν είναι μη θεϊστές αλλά μάλλον αγνωστικιστές θεϊστές.[4]
Αλλες σχετικές φιλοσοφικές απόψεις για τον θεό και τις θεότητες, είναι ο ιγνωστικισμός και ο σκεπτικισμός. Επειδή υπάρχουν αρκετοί ορισμοί για τον όρο Θεός, κάποιος θα μπορούσε να είναι άθεος για μια έννοια του θεού, ενώ να παραμένει αγνωστικιστής σύμφωνα με μια άλλη ορολογία.