Μικρό βιβλίο για το εκκλησιαστικό όργανο
συλλογή από κοράλ πρελούδια / From Wikipedia, the free encyclopedia
To Μικρό βιβλίο για το εκκλησιαστικό όργανο (γερμ. Orgelbüchlein, BWV 599-64), είναι συλλογή από κοράλ πρελούδια του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, γραμμένα για το εκκλησιαστικό όργανο. Περιέχει συνολικά 46 συνθέσεις, οι περισσότερες από τις οποίες χρονολογούνται περίπου την περίοδο 1708-17, κατά την οποία ο Μπαχ ήταν μέλος της Αυλής της Βαϊμάρης. Τέσσερις από αυτές (BWV 613, 620, 631 και Anh. 200) προστέθηκαν στη συλλογή μετά το 1726[1] και αφού ο Μπαχ είχε αναλάβει τη θέση του Κάντορα στη Σχολή του Αγίου Θωμά στη Λειψία.
Στον τίτλο του αυτόγραφου χειρογράφου περιγράφεται ως διδακτικός οδηγός για τη σύνθεση κοράλ, καθώς και για την εξάσκηση στη χρήση πεντάλ. Στην πραγματικότητα εξυπηρετούσε πολλαπλούς και αλληλένδετους σκοπούς, αποτελώντας τόσο μελέτη πάνω στη σύνθεση, όσο και συλλογή εκκλησιαστικής μουσικής και διδακτική μέθοδο, έχοντας παράλληλα θεολογικές προεκτάσεις[2]. Αρχική πρόθεση του Μπαχ ήταν να περιέχει 164 συνθέσεις καλύπτοντας χρονικά ολόκληρο το εκκλησιαστικό έτος, η συλλογή παρέμεινε όμως ημιτελής πιθανόν γιατί έδωσε προτεραιότητα σε άλλα έργα[3].