Μουκορμυκητίαση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η μουκορμυκητίαση είναι μια σοβαρή αλλά σπάνια μυκητιασική λοίμωξη, η οποία προκαλείται από μια ιδιαίτερη κατηγορία μυκήτων, τους μουκορμύκητες.[1][2][3] Η λοίμωξη μπορεί να είναι θανατηφόρα σε ασθενείς με μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως σε εκείνους με αιματολογικές κακοήθειες ή ανεπαρκώς ελεγχόμενο διαβήτη ή σε άτομα που λαμβάνουν στεροειδή ή άλλα ανοσοκατασταλτικά. Δομικές παραβιάσεις, όπως τραύματα στο δέρμα, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε μουκορμυκητίαση.[4]
Μουκορμυκητίαση | |
---|---|
Μικρογραφία μουκορμυκητίασης. | |
Συνώνυμο | Ζυγομύκωση |
Ειδικότητα | Εσωτερική παθολογία (μολυσματικές ασθένειες), επείγουσα ιατρική |
Συμπτώματα | Εξαρτάται από την τοποθεσία: ρινική καταρροή, μελανόχρωση του δέρματος, πρήξιμο προσώπου, πονοκέφαλος, πυρετός, βήχας, θολή όραση |
Επιπλοκές | Τύφλωση, θρόμβωση |
Είδη | Πνευμονική, ρινοεγκεφαλική, γαστρεντερική, δερματική, διάσπαρτη, μη καθορισμένη |
Παράγοντες κινδύνου | Διαβήτης, υπερφόρτωση σιδήρου, χαμηλά λευκά αιμοσφαίρια (ουδετερόφιλα), καρκίνος, μεταμόσχευση, νεφρική ανεπάρκεια, ανοσοκατασταλτικά, μακροπρόθεσμα στεροειδή |
Διαγνωστική μέθοδος | Βιοψία, μικροβιολογική καλλιέργεια, ιατρική απεικόνιση |
Θεραπεία | Αντιμυκητιακά φάρμακα, θεραπεία υποκείμενων ιατρικών καταστάσεων |
Φαρμακευτική αγωγή | Αμφοτερικίνη Β, ισαβουκοναζόλη, ποζακοναζόλη |
Ταξινόμηση |
Γενικά, η μουκορμυκητίαση κατατάσσεται σε πέντε βασικές κατηγορίες: ρινοεγκεφαλική, πνευμονική, δερματική, γαστρεντερική και διάσπαρτη.[5][6] Στην πιο κοινή μορφή της, η λοίμωξη εκδηλώνεται ως μια ταχέως αναπτυσσόμενη, αγγειοϊστική λοίμωξη, με ρινοκογχικές, εγκεφαλικές και πνευμονικές εκδηλώσεις.[4] Μεταδίδεται από σπόρια μούχλας της τάξης Mucorales, πιο συχνά μέσω εισπνοής, μολυσμένων τροφίμων ή μόλυνσης ανοιχτών πληγών.[6][7]
Η λοίμωξη δεν είναι μεταδοτική. Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία είναι κρίσιμες για την αντιμετώπισή της,[6] καθώς είναι συνήθως ταχέως εξελισσόμενη και σχετίζεται με υψηλή θνητότητα.[3] Η διάγνωση γίνεται με βιοψία και μικροβιολογική καλλιέργεια, σε συνδυασμό με την ιατρική απεικόνιση που βοηθά στον προσδιορισμό της έκτασης της νόσου.[8] Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων (π.χ. αμφοτερικίνη Β) και χειρουργικό καθαρισμό.[6]
Ο ακριβής αριθμός των περιπτώσεων μουκορμυκητίασης είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επειδή συνήθως δεν υπάρχει εθνική επιτήρηση από τις αρχές των χωρών. Στις ΗΠΑ, η συχνότητα εμφάνισης της ασθένειας υπολογίζεται να είναι περίπου 1,7 περιπτώσεις ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού. Σε μια ανασκόπηση δημοσιευμένων περιπτώσεων μουκορμυκητίασης βρέθηκε ότι ένα συνολικό ποσοστό θνητότητας από όλες τις αιτίες είναι 54%. Το ποσοστό θνητότητας διέφερε ανάλογα με την υποκείμενη κατάσταση του ασθενούς, τον τύπο του μύκητα και το σημείο του σώματος που επηρεάστηκε.[9]