Μπιλ Χάρις
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μπιλ Χάρις (Bill Harris, 28 Οκτωβρίου 1916 - 21 Αυγούστου 1973) ήταν Αμερικανός μουσικός, ένας από τους ελάχιστους μοντέρνους τζαζ τρομπονίστες που δεν επηρεάστηκαν από τον ήχο του J.J.Johnson και είχε το δικό του μοναδικό στυλ.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μπιλ Χάρις | |
---|---|
Γέννηση | 28 Οκτωβρίου 1916[1][2] Φιλαδέλφεια |
Θάνατος | 21 Αυγούστου 1973[1][2] και 19 Σεπτεμβρίου 1973[3] Φλόριντα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Ιδιότητα | μουσικός της τζαζ και τρομπονίστας[4] |
Όργανα | Τρομπόνι |
Είδος τέχνης | τζαζ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Έγινε επαγγελματίας μουσικός το 1938 και περιόδευσε με τις μεγάλες μπάντες του Gene Krupa, του Ray McKinley και του Bob Chester. Στη συνέχεια έπαιξε στην μεγάλη μπάντα του Benny Goodman και του Charlie Barnet αλλά πραγματική φήμη κέρδισε με την συμμετοχή του στη ορχήστρα του Woody Herman μεταξύ 1944 και 1946 και την περίοδο 1956-1959. Το 1947 μαζί με τον σαξοφωνίστα Charlie Ventura έφτιαξαν το δικό τους σχήμα και το 1953 συνεργάστηκε με τον Chubby Jackson ενώ περιόδευσε και με το Jazz at the Philarmonic (1950 και 1954).Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '50 συνεργάστηκε με τον Flip Phillips και η μπάντα τους αποτελούσε τον πυρήνα της μπάντας του Benny Goodman. Στη δεκαετία του '60 ο Μπιλ Χάρις αποσύρθηκε από το προσκήνιο και ηχογράφησε μόνο περιστασιακά με τα δικά του σχήματα και σε συνεργασία με τον Red Norvo. Ο Μπιλ Χάρις ηχογράφησε ως leader μεταξύ 1945 και 1957 για την Mercury, την EmArcy, την Dial, την Capitol, την Verve, την Fantasy και την Mode με καλεσμένους μουσικούς κυρίως μέλη της ορχήστρας του Woody Herman.