From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μπράντφορντ Φίλιπ «Μπραντ» Ντέλσον (Bradford Phillip "Brad" Delson, γεννήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 1977 στο Λος Άντζελες) είναι Αμερικανός μουσικός, γνωστός κιθαρίστας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ροκ συγκροτήματος Linkin Park, βραβευμένου με βραβείο Grammy. Είναι επίσης ο εκπρόσωπος A&R για τις Machine Shop Recordings.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μπραντ Ντέλσον | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1977[1] Αγκούρα Χιλς |
Ψευδώνυμο | Big Bad Brad BBB |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[2] |
Σπουδές | Agoura High School[3] Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | κιθαρίστας μουσικός μουσικός παραγωγός συνθέτης στιχουργός |
Περίοδος ακμής | 1995 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Elisa Delson |
Ιστότοπος | |
linkinpark | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Brad Delson παρακολούθησε το Agoura Γυμνάσιο στο Agoura Hills, ένα εύπορο προάστιο του Λος Άντζελες, με της παιδικής ηλικίας φίλο και σύντροφο στην μπάντα Linkin Park, Mike Shinoda. Έπαιξε σε διάφορα συγκροτήματα σε όλη τη σταδιοδρομία του στο γυμνάσιο, με την πιο αξιοσημείωτη να είναι οι Relative Degree, στους οποίους γνώρισε και συνεργάστηκε με τον ντράμερ Rob Bourdon. Στόχος των Relative Degree ήταν απλά να παίξουν ένα σόου, και, μετά την επίτευξη αυτού του στόχου, διαλύθηκαν.
Μετά την αποφοίτησή του το 1995, ο Delson, ο Shinoda, και ο Bourdon σχημάτισαν τους Xero, οι οποίοι θα γινόταν σημείο εκκίνησης για τους Linkin Park.
Ο Delson εισήλθε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) το 1995 ως υπότροφος στοχεύοντας ένα πτυχίο στο προπτυχιακό στον τομέα των τεχνών στις Σπουδές Επικοινωνίας με ειδίκευση στην Διοίκηση Επιχειρήσεων. Ήταν μέλος της Phi Beta Kappa, και μοιράζονταν ένα δωμάτιο dorm με το μελλοντικό σύντροφο στη μπάντα Linkin Park Dave Farrell για τα τρία από τα τέσσερά του χρόνια στο σχολείο. Ο Delson είχε επίσης την ευκαιρία να εκπαιδευτεί με ένα μέλος της μουσικής βιομηχανίας, ως μέρος των σπουδών του και κατέληξε να εργάζεται για τον Jeff Blue, έναν A & R αντιπρόσωπο στη Warner Bros Records, ο οποίος πρόσφερε εποικοδομητική κριτική πάνω στα demos των Xero. Ο Blue σύστησε αργότερα τον Chester Bennington, ο οποίος θα γινόταν ο τραγουδιστής των Linkin Park, στη συνέχεια της μπάντας.
Μετά την αποφοίτησή του με άριστα από το UCLA το 1999, ο Delson αποφάσισε να παραιτηθεί από τη νομική, προκειμένου να ακολουθήσει μια μουσική καριέρα με τους Linkin Park.
Το 1999, η μπάντα του Delson, οι Xero, αντικατέστησαν τον παλιό τραγουδιστή Mark Wakefield με τον Chester Bennington ιθαγενή της Αριζόνα και μετονομάστηκαν σε Hybrid Theory. Πριν από καιρό, ο Delson, μαζί με τον Shinoda, είχαν δημιουργήσει το έκτο κομμάτι του Hybrid Theory (EP), το διένειμαν σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο και κέρδισε το συγκρότημα τη δική του λατρεία μετά. Μέχρι το 2000, μετά από μια ακόμη αλλαγή ονόματος μπάντας, οι Linkin Park υπέγραψαν στην Warner Bros Records.
Στις 24 Οκτωβρίου του 2000, οι Linkin Park κυκλοφόρησαν το συντριπτικά επιτυχημένο Hybrid Theory. Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, ο Delson συνέβαλε στην παραγωγή του remix άλμπουμ Reanimation (2002), και πρόσθεσε τη δική του δημιουργική ενόραση στη remix ερμηνεία του "Pushing Me Away" ("P5hng Me A*wy").
Μετά το Reanimation, ο Delson έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή του δεύτερου άλμπουμ των Linkin Park, Meteora (2003), το οποίο χαρακτηριζόταν από βαρύτερα riffs κιθάρας από αυτά στο Hybrid Theory.
Οι Linkin Park κυκλοφόρησαν το τρίτο στούντιο άλμπουμ τους Minutes To Midnight στις 15 του Μάη, 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για αυτό το άλμπουμ, το συγκρότημα απομακρύνθηκε από το ύφος nu metal που είχε τελειοποιήσει στο Hybrid Theory και τα Meteora , και ανέπτυξε ένα εντελώς νέο ήχο. Για τον Delson, αυτό σήμαινε να πειραματιστεί με διαφορετικές κιθάρες και ενισχυτές, τόσο νέων όσο και vintage. Θα σήμαινε επίσης ότι έπρεπε να παραγκωνίσει την απροθυμία του για σόλο κιθάρας, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κομμάτια όπως το "Shadow of the Day", "What I've Done", "In Pieces", "The Little Things Give You Away" και "Guilty All the Same".
Ενώ το συγκρότημα συναρμολογούσε το τραγούδι "The Little Things Give You Away", ο Delson πειραματίστηκε με ένα E-Bow, δημιουργώντας ένα τραγούδι ονομαζόμενο "Ebow Idea", το οποίο στη συνέχεια θα γινόταν το "No More Sorrow". Οι ακροατές μπορούν επίσης να τον ακούσουν να παίζει τα κλειδιά του στο "Given Up", μια ιδέα που πιστώνεται με το φυλλάδιο άλμπουμ, καθώς και τα πολλά κομμάτια με παλαμάκια χεριών. Έχει παίξει επίσης πιάνο για μερικές από τις ζωντανές εμφανίσεις στο τραγούδι Hands Held High.
Ο Brad πρόσθεσε επίσης τη δική του δημιουργική ενόραση στο "New Divide" το κομμάτι που συντέθηκε από τους Linkin Park για το Transformers: Revenge of the Fallen - The Album το 2009. Ήταν επίσης το τελευταίο single του συγκροτήματος, πριν, που όλη η μπάντα βρίσκονταν μαζί, μακριά από τα side projects για να συνθέσει τη μουσική για το τελευταίο τους άλμπουμ, το A Thousand Suns, που κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2010. Ο επόμενος δίσκος τους, Living Things, κυκλοφόρησε στις 26 Ιουνίου 2012. Το δέκατο τραγούδι του δίσκου, "Until It Breaks", διαθέτει τον Brad Delson στα φωνητικά. Προς το τέλος, ο Brad τραγουδά ένα μελωδικό μέρος, το οποίο αποτελεί την πρώτη φορά που τραγουδάει κύρια φωνητικά σε μια ηχογράφηση.
Ο Delson παντρεύτηκε την Elisa Boren τον Σεπτέμβριο του 2003 με ένα παραδοσιακό εβραϊκό γάμο στο Skirball Cultural Center. Η Elisa γέννησε το πρώτο τους παιδί, ένα αγόρι με το όνομα Jonah Taylor Delson, στις 25 Μαρτίου 2008. Ο Brad και η Elisa έχουν δύο ακόμη παιδιά, τη Noa (γεν. 2010) και τον Evan (2012). Ο Brad έχει δύο νεώτερους αδελφούς, τον Greg και τον Jeff. Ο Delson χειρίζεται επίσης πολλές από τις δουλειές των Linkin Park, μαζί με τον πατέρα του Donn Delson. Οι δύο τους δημιούργησαν την BandMerch, μια επιχείρηση που διαχειρίζεται τις εμπορικές υποθέσεις των Linkin Park και άλλων συγκροτημάτων. Η BandMerch είναι τώρα μέρος της AEG Live. Το 1991, ο Delson ήταν guest star στην ταινία Bill & Ted's Bogus Journey.
Ήταν ο κύριος ομιλητής στο κολλέγιο που αποφοίτησε (UCLA) στην τελετή έναρξης του κολλεγίου των Γραμμάτων και Επιστημών στις 12 Ιουνίου 2009, στο Pauley Pavilion.
Το στυλ του Delson μερικές φορές επικρίθηκε ως υπερβολικά απλοϊκό, που του λείπει η πολυπλοκότητα, και περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό σε μη-σόλο, μη-μουσικά τμήματα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των εποχών Hybrid Theory και Meteora. Έχει δηλώσει ότι ''δεν ήθελε να αναδειχτεί'', και ότι ο ίδιος προσπαθεί να παίξει κιθάρα, έτσι ώστε να ακούγεται σαν να ήταν τα πλήκτρα ή οι χορδές έτσι ώστε να ταιριάζει απόλυτα με τις hip-hop και electronica στυλ συνθέσεις της μπάντας. Ξεκίνησε να τραγουδάει σόλο στην εποχή του Minutes To Midnight αφού τον ενθάρρυναν οι συνεργάτες του στην μπάντα να το πράξει. Ο Delson εκτελεί πολύ λίγα απλοϊκά σόλο κιθάρας που επαναλαμβάνουν συχνά το ίδιο μοτίβο αρκετές φορές στα κομμάτια "What I've Done", "In Pieces" και "The Little Things Give You Away."
Κατά τις πρώτες ημέρες των Linkin Park, ο συνηθισμένος μπασίστας τους, David "Phoenix" Farrell ήταν μη διαθέσιμος λόγω δεσμεύσεων σε περιοδείες με τους Tasty Snax. Ως αποτέλεσμα, στο Hybrid Theory, ο Delson συμπληρώνεται ως ο μπασίστας εγγραφής τους. Για τα live τους, ο Μπραντ έχει ανταλλάξει κατά καιρούς μουσικά όργανα με τον Farrell στη διάρκεια του "Nobody's Listening" και παίζει και τα πλήκτρα στο "Hands Held High". Κατά το A Thousand Suns Tour επέκτεινε το live ρεπερτόριο του για να συμπεριλάβει κρουστά και φωνητικά υποστήριξης, καθώς επίσης και πλήκτρα κατά τη διάρκεια του "Waiting for the End", ενώ ο Mike Shinoda εκτελεί μέρη του τραγουδιού με ρυθμική κιθάρα. Κατά την περιοδεία προώθησης του "Living Things" το 2012, έπαιξε επίσης πλήκτρα σε άλλα τραγούδια όπως το "Burn It Down".
Ο εξοπλισμός του Delson περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
Για να αποφύγει προβλήματα με πεντάλ τα οποία καταστρέφονται στη διάρκεια των live εμφανίσεων, ο Delson κρατά τα εναλλακτικά πεντάλ του σε ένα ράφι μαζί με τους ενισχυτές του και τα ελέγχει μέσω ενός pedalboard στη σκηνή. Το pedalboard περιλαμβάνει επίσης ένα πεντάλ ελέγχου που του επιτρέπει να αλλάξει τις ρυθμίσεις για τα εναλλακτικά πεντάλ του.
|
|
Για τα δύο πρώτα άλμπουμ, χρησιμοποίησε Mesa Boogie Dual Rectifiers και τροποποίησε Marshall 1959SLP reissue heads ζωντανά και στο στούντιο, αλλά κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του Minutes to Midnight ο Delson αποφασίζει να μην χρησιμοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον παλιό εξοπλισμό του, για να του δώσει ένα νέο ήχο. Πολλοί εκλεκτής ποιότητας και σπάνιοι ενισχυτές όπως ο Soldano SLO, ο Marshall JCM 800, ο Mesa Boogie, ένας 1972 50 watt Hiwatt Custom, ένας Bogner Uberschall, και ένας εξαιρετικά σπάνιος Bo Diddley ενισχυτής με ενσωματωμένη ταινία καθυστέρησης η οποία ήταν είτε κατασκευασμένη για, είτε κατασκευασμένη από τον Diddley. Κατά τη διάρκεια των live εμφανίσεων ο Delson εμπιστεύεται διάφορα Randall MTS Modules για να αναδημιουργήσει τον ήχο από αυτούς τους διαφορετικούς ενισχυτές.
|
|
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.