Ο Νικόλαους Χάρνονκουρτ (Johann Nicolaus Graf de la Fontaine und d’Harnoncourt-Unverzagt[25], 6 Δεκεμβρίου 1929 - 5 Μαρτίου 2016[26]) ήταν Αυστριακός μαέστρος, ιδιαίτερα γνωστός για τις ιστορικά τεκμηριωμένες εκτέλέσεις κλασικής και προκλασικής εποχής. Ξεκινώντας ως τσελίστας, ίδρυσε το δικό του σύνολο οργάνων περίοδο, Concentus Musicus Wien, στη δεκαετία του 1950, και έγινε πρωτοπόρος του κινήματος της πρώιμης μουσικής. Περί το 1970, Χάρνονκουρτ άρχισε να διευθύνει όπερες και κλασικές συμφωνίες, και αργότερα διεθνούς φήμης συμφωνικές ορχήστρες, εμφανιζόμενος σε κορυφαίες αίθουσες συναυλιών, όπερες και φεστιβάλ. Το ρεπερτόριο του διευρύνθηκε έκτοτε για να συμπεριλάβει συνθέτες του 19ου και του 20ού αιώνα. Το 2001 και το 2003, διεύθυνε τη Συναυλία της Πρωτοχρονιάς της Βιέννης. Ο Χάρνονκουρτ είναι επίσης ο συγγραφέας πολλών βιβλίων, κυρίως σε θέματα ιστορίας, απόδοσης, και αισθητικής της μουσικής.
Γρήγορες Πληροφορίες Νικόλαους Χάρνονκουρτ, Όνομα στη μητρική γλώσσα ...
Νικόλαους Χάρνονκουρτ |
---|
|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Nikolaus Harnoncourt (Γερμανικά) |
---|
Γέννηση | 6 Δεκεμβρίου 1929[1][2][3] Βερολίνο[4][5] |
---|
Θάνατος | 5 Μαρτίου 2016[6][2][7] Σανκτ Γκεόργκεν ιμ Άττεργκαου[8][2] |
---|
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
---|
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Μουσικής και Ερμηνευτικών Τεχνών της Βιέννης |
---|
Ιδιότητα | διευθυντής ορχήστρας[9][2][10], μουσικός, διευθυντής χορωδίας, εκτελεστής βιόλας ντα γκάμπα[10], βιολοντσελίστας, συνθέτης, μουσικολόγος[11], ηθοποιός[11] και μουσικός παιδαγωγός[11] |
---|
Σύζυγος | Alice Harnoncourt (από 1953)[12][2][13] |
---|
Τέκνα | Elisabeth von Magnus[14][2], Philipp Harnoncourt[14], Eberhard Harnoncourt[14] και Franz Harnoncourt[14] |
---|
Γονείς | Eberhard Harnoncourt και Ladislaja Harnoncourt[14] |
---|
Αδέλφια | Franz Harnoncourt Karl Harnoncourt Philipp Harnoncourt |
---|
Συγγενείς | Rene d'Harnoncourt (θείος)[15] |
---|
Όργανα | βιολοντσέλο[2] και Βιόλα ντα γκάμπα[10] |
---|
Είδος τέχνης | μπαρόκ μουσική |
---|
Βραβεύσεις | Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες[16], Δακτυλίδι της Τιμής του αυστριακού κράτους Στύρια, Χρυσή διάκριση για τις υπηρεσίες στην πόλη της Βιένης, βραβείο Erasmus (1980), Μουσικό βραβείο Λέονι Σόνινγκ (1993)[17], Gramophone Award for Lifetime Achievement (2009), Grammy Award for Best Choral Performance (2001), χρυσό μετάλλιο της Βασιλικής Φιλαρμονικής Εταιρείας (2012)[18], επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, βραβείο Κιότο για τις Τέχνες και τη Φιλοσοφία (2005)[19], Ernst von Siemens Music Prize (2002)[20], Robert Schumann Prize of the City of Zwickau (1997)[21], Bach Medal (2007)[22], Hans von Bülow Medal (1999)[23], Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (2008), Pour le Mérite[24] και Romano Guardini award (2012) |
---|
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
---|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα (π • σ • ε
) |
Κλείσιμο