From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νόμος της Επιδαύρου είναι το δεύτερο συνταγματικό κείμενο που υιοθετήθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Εγκρίθηκε από τη Β' Εθνοσυνέλευση που πραγματοποίηθηκε στο Άστρος τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1823, λίγο πριν από την έναρξη του πρώτου εμφύλιου πολέμου κατά την διάρκεια της Επανάστασης.
Ο Νόμος της Επιδαύρου αποτελούνταν από επτά τμήματα και 99 άρθρα:
Είχε την ίδια δομή με το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος του 1822. Οι διατάξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα περιγράφονταν αναλυτικότερα και η λειτουργία της δικαιοσύνης ρυθμιζόταν με πιο λεπτομερή τρόπο. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης επανεξελέγη πρόεδρος του Εκτελεστικού Σώματος. Η Β' Εθνοσυνέλευση διέλυσε όλα τα τοπικά νομοθετικά σώματα και κατήργησε τον τίτλο του "αρχιστράτηγου", τον οποίο κατείχε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ο Νόμος της Επιδαύρου έκανε άμεση αναφορά στο Αμερικανικό Σύνταγμα ως πηγή έμπνευσης. Μερικά άρθρα είναι μετάφραση στα ελληνικά των αντίστοιχων της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας του 1776 και του Αμερικανικού Συντάγματος.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.