Ξεσηκωμός της Πάτρας (1821)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 βρήκε την Πάτρα (Παλαιαί Πάτραι την εποχή εκείνη), πρωτεύουσα της Αχαΐας, έδρα μητρόπολης, να είναι μια αναπτυγμένη πόλη με αξιόλογο εμπορικό λιμένα και κατ΄ εξοχήν ελληνικό πληθυσμό, Επτανήσιους, λιγότερο Τούρκους και ελάχιστους Αλβανούς, αποτελώντας και έδρα προξενείων του Μωριά, όπως της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας. Το 1821, καθώς πλησίαζε η 25η Μαρτίου, όπου σύμφωνα με το σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας θα άρχιζε η επανάσταση, άρχισαν σταδιακά διάφορα επεισόδια μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Λίγες μέρες πριν την 25η Μαρτίου έγινε ένοπλη εξέγερση και άρχισε η πολιορκία του κάστρου της πόλης, το οποίο ήταν και ένας από τους σημαντικότερους στρατηγικούς στόχους των επαναστατών. Λόγω κακής οργάνωσης, έλλειψης πειθαρχίας και οπλισμού, αλλά και λόγω της συνεργασίας του Άγγλου προξένου με τους Τούρκους, η εξέγερση κατεστάλη τον επόμενο μήνα. Δεν έγινε δυνατό να κυριευθεί το κάστρο παρά μόνο προς το τέλος της επανάστασης, το 1828. Η πόλη γνώρισε μεγάλη καταστροφή από τις αλλεπάλληλες μάχες.