Οίκος του Αβέν
οικογένεια αριστοκρατών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Οίκος των Αβέν ο οποίος καταγόταν από το Αβέν-συρ-Ελπ ένα μικρό χωριό στην βόρεια Γαλλία, έπαιξε σημαντικό ρόλο την περίοδο του Μεσαίωνα. Ένας κλάδος του κυβέρνησε την κομητεία της Ολλανδίας τον 13ο αιώνα, ενώ ο Οίκος εξέλιπε τον 16ο αιώνα. Ο Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης, ο πρώτος ηγεμόνας της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης, γνωστός σαν Βαλδουίνος Θ΄ κόμης της Φλάνδρας ή ως Βαλδουίνος ΣΤ΄ κόμης του Αινώ, κληρονομήθηκε από τις δυο κόρες του Ιωάννα της Κωνσταντινούπολης (1205 - 1244) και Μαργαρίτα Β΄ της Φλάνδρας (1244 - 1280). Το 1212 η μικρότερη κόρη του Μαργαρίτα παντρεύτηκε από έρωτα τον Μπουσάρ Δ΄ του Αβέν. Η μεγαλύτερη αδελφή της Ιωάννα, αν και αρχικά αναγνώρισε τον γάμο, στην συνέχεια για κληρονομικούς λόγους ζήτησε επίμονα το διαζύγιό τους. Ύστερα από αίτημα στον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ ο γάμος ανάμεσα στον Μπουσάρ και την Μαργαρίτα κρίθηκε παράνομος. Το ζευγάρι εξακολουθούσε όμως να ζει κανονικά μαζί και έκαναν τρία παιδιά, οπότε ο πάπας τους αφόρισε. Ο Μπουσάρ αιχμαλωτίστηκε (1219) και απελευθερώθηκε δυο χρόνια αργότερα (1221), με τον όρο να χωρίσει την Μαργαρίτα και να πάει στην Ρώμη να ζητήσει συγχώρηση από τον πάπα. Την περίοδο που ο Μπουσάρ βρισκόταν στην Ρώμη η Ιωάννα πάντρεψε βίαια την μικρότερη αδελφή της με τον Γουλιέλμο Β΄ κύριο του Νταμπιέρ, έναν ευγενή από την Καμπανία. Με τον γάμο αυτό απέκτησε η Μαργαρίτα δυο γιους: τον Γουλιέλμο Β΄, κόμη της Φλάνδρας και τον Γκυ της Νταμπιέρ.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |