Οθωμανο-περσικός Πόλεμος (1821-1823)

Ο Οθωμανο-Περσικός Πόλεμος των ετών 1821 – 1823 ήταν μία στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Αυτοκρατορίας του Κατζάρ (από το όνομα της κρατούσας δυναστείας), που διήρκεσε από το 1821 έως το 1823.^[1]

Χρονολογία	1821 – 1823
Τόπος	Ερζερούμ
Έκβαση	Περσική νίκη

Υπόβαθρο

Εντάσεις μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών είχαν προκύψει λόγω των μέτρων που είχαν λάβει οι Οθωμανοί εναντίον ανταρτών που προέρχονταν από το Περσικό Αζερμπαϊτζάν^[2] Περαιτέρω, η δράση τοπικών εθνικιστικών ομάδων όπως η κουρδική επέτειναν την αναταραχή στην περιοχή των επαρχιών Haydaran και Sipki. Χαρακτηριστική ήταν η υπόθεση στο Van, όπου ο τοπικός διοικητής Ντερβίς Πασάς, ήρθε σε ρήξη με τις Περσικές αρχές^[3]. Ωστόσο, θεωρείται πως την πορεία προς την αναμέτρηση των δύο μερών επεδίωξαν, για τα δικά τους οφέλη, μεγάλες δυνάμεις της εποχής, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσική Αυτοκρατορία^[4]. Ειδικά η δεύτερη, αποσκοπούσε να ασκήσει πιέσεις στους Οθωμανούς, που παράλληλα προσπαθούσαν να καταστείλουν την Ελληνική Επανάσταση.

Ο πόλεμος

Ο Πέρσης διάδοχος Abbas Mirza, έχοντας την υποστήριξη των Ρώσων, εισέβαλε στη Δυτική Αρμενία και στις περιοχές που καθόριζαν το Περσικό Αζερμπαϊτζάν. Αφού κατέλαβε τη Βαγδάτη, προωθήθηκε εν-συνεχεία στην Ανατολική Ανατολία, επικεφαλής μίας στρατιάς 30.000 ανδρών και συγκρούστηκε αποφασιστικά με τους Οθωμανούς (50.000 άνδρες) στη Μάχη του Ερζερούμ. Παρά τις απώλειες και την επιδημία χολέρας που έπληξε τα στρατεύματά του, ο Mirza κατήγαγε μία περηφανή νίκη απέναντι στους αντιπάλους του.

Συνέπειες

Με τη Συνθήκη του Ερζερούμ που συνήχθη δύο χρόνια μετά^[5], οι δύο αντίπαλοι αναγνώρισαν το συνοριακό καθεστώς της προηγηθείσας Συνθήκης του Zuhab (1639)^[6], δίχως εδαφικές μεταβολές. Επίσης, η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχώρησε το δικαίωμα στους Περσικής καταγωγής υπηκόους της να ασκούν ελεύθερα τις θρησκευτικές τους ανάγκες.

Παραπομπές

1. Sicker, Martin (2001). The Islamic World in Decline: From the Treaty of Karlowitz to the Disintegration of the Ottoman Empire. Praeger, σελ. 118
2. Tucker, Spencer C., ed. (2010). A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle. III. ABC-CLIO, σελ. 1140
3. Ateş, Sabri (2013). Ottoman-Iranian Borderlands: Making a Boundary, 1843–1914. New York: Cambridge University Press. ISBN 9781107033658, σελ 49.
4. Sorkhabi, Rasoul (2017). Tectonic Evolution, Collision, and Seismicity of Southwest Asia: In Honor of Manuel Berberian's Forty-Five Years of Research Contributions. Boulder, Colorado: Geological Society of America. ISBN 9780813725253, σελ. 43-44
5. Williamson, Graham (2008). "The Turko-Persian War of 1821-1823: winning the war but losing the peace". In Farmanfarmaian, Roxane (ed.). War and Peace in Qajar Persia: Implications Past and Present. Routledge. ISBN 9781134103089, σελ. 108
6. Mikaberidze, Alexander (2011). Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 9781598843361, σελ. 301