Οιχαλίας άλωσις
Αρχαίο ελληνικό έπος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Οἰχαλίας ἅλωσις ήταν ένα επικό ποίημα που διηγιόταν την κατάκτηση της θεσσαλικής(;) Οιχαλίας[1]από τον Ηρακλή και την απαγωγή της Ιόλης (κόρης του Ευρύτου, βασιλιά της εκπορθημένης πόλης).[2]
Ως συγγραφές του έπους μνημονευόταν ο ποιητής του 7ου ή 6ου π.Χ. αιώνα Κρεώφυλος ο Σάμιος ή και ο ίδιος ο Όμηρος. Σύμφωνα μάλιστα με μια παράδοση (που αναφέρεται, μεταξύ άλλων, από τον Στράβωνα[3] και την Σούδα),[4] το ποίημα γράφτηκε αρχικά από τον Όμηρο, ο οποίος όμως τελικά το χάρισε στον φίλο ή γαμβρό του Κρεώφυλο, όταν κάποτε ο τελευταίος τον φιλοξένησε στο σπίτι του.
Από την Οἰχαλίας ἅλωσιν διεσώθησαν ελάχιστα μόνον αποσπάσματα.[5]