Η γραμμική οξυγραφία είναι ειδική μέθοδος χαρακτικής σε μέταλλο με τη βοήθεια οξέος· ο όρος αποτελεί απόδοση στην ελληνική αντιστοίχων ξενικών (ιταλ. acquaforte, γαλλ. eau-forte). Ονομάζεται επίσης έτσι και το έργο που έχει εκτελεστεί με τη μέθοδο αυτή. Με την απαρχή της οξυγραφίας την περίοδο 1515-19 συνδέεται το όνομα του μεγαλύτερου Γερμανού ζωγράφου και χαράκτη Άλμπρεχτ Ντύρερ, ο οποίος χάραξε επτά οξυγραφίες σε πλάκες σιδήρου.
Η τεχνική
Στην τεχνική αυτή χρησιμοποιείται πλάκα από χαλκό, τσίγκο ή ατσάλι η οποία βάφεται με ειδικό βερνίκι. Ο χαράκτης ξύνει την επιφάνεια της πλάκας με βελόνες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση του βερνικιού. Η πλάκα βυθίζεται στη συνέχεια σε οξύ και οι απογυμνωμένες επιφάνειες που δεν προστατεύονται από το βερνίκι αντιδρούν με το οξύ και χαράσσονται. Ανάλογα με τις επαναλήψεις και τη διάρκεια της οξείδωσης, γίνονται και βαθύτερες οι χαράξεις, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να τυπώνονται πιο μαύρες. Όταν επιθυμεί ο χαράκτης να σταματήσει την οξείδωση σε κάποια περιοχή, καλύπτει τα οξειδωμένα σημεία της περιοχής αυτής με βερνίκι. Τελικό στάδιο προετοιμασίας της πλάκας είναι ο καθαρισμός της από το βερνίκι. Για να γίνει η εκτύπωση, προστίθεται μελάνι[1].
'Ελληνες χαράκτες
Από τους Έλληνες χαράκτες ο Δημήτριος Γαλάνης γνώρισε διεθνή φήμη. Εργάστηκε στο Παρίσι και αναγνωρίζεται ως ο αναμορφωτής της χαρακτικής του 20ου αι. Αξιόλογα επίσης έργα με οξυγραφίες δημιούργησαν ο Άγγελος Θεοδωρόπουλος ο οποίος διακρίθηκε κυρίως ως ξυλογράφος κι ο Γιάννης Κεφαλληνός.
Παραπομπές
Πηγές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
