pH
Μονάδα μέτρησης κατιόντων υδροξωνίου σε υδατικά διαλύματα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ενεργός οξύτητα ή pH (προφέρεται πεχά) είναι ένας εύχρηστος τρόπος έκφρασης της συγκέντρωσης των ιόντων υδρογόνου ή πιο σωστά, των κατιόντων υδροξωνίου (H3O+) σε ένα υδατικό διάλυμα.
Πιο συγκεκριμένα, ως "pH" συμβολίζεται ο αρνητικός δεκαδικός λογάριθμος της συγκέντρωσης των ιόντων υδροξωνίου (κατιόντα υδρογόνου) στο διάλυμα. Δηλαδή:
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Για άλλες χρήσεις, δείτε: PH (αποσαφήνιση).
Ακριβέστερος είναι ο ορισμός που δίνεται με χρήση της ενεργότητας, , των ιόντων Η+ :
Η ενεργότητα είναι πάντα μικρότερη από τη συγκέντρωση και ορίζεται ως η συγκέντρωση (σε mol/L) ενός ιόντος πολλαπλασιασμένη με το συντελεστή ενεργότητας.
- Το pH αποτελεί μέτρο οξύτητας ή αλκαλικότητας μιας χημικής ουσίας, εξ ου και αναφέρεται ως ενεργός οξύτητα.
Η έννοια και η κλίμακα του pH επινοήθηκε το 1909 από το Δανό χημικό Σέρενσεν (Sören Peter Lauritz Sörensen), επικεφαλής του χημικού τμήματος του εργαστηρίου Κάρλσμπεργκ.