πρόσωπο της Ελληνικής μυθολογίας γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην ελληνική μυθολογία, ο Ορέστης ήταν γιός του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, και αδελφός της Ηλέκτρας και της Ιφιγένειας.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ορέστης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ὀρέστης (Αρχαία Ελληνικά) |
Τόπος ταφής | Tomb of Orestes near sanctuary of the Fates at Sparta[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ερμιόνη |
Σύντροφος | Ηριγόνη της Κλυταιμνήστρας |
Τέκνα | Τισαμενός ο Λακεδαιμόνιος[2][3][4] Πενθίλος |
Γονείς | Αγαμέμνονας[5][6] και Κλυταιμνήστρα[5][6] |
Αδέλφια | Ηλέκτρα Λαοδίκη Χρυσόθεμις Ιφιάνασσα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μυθικός βασιλιάς της Σπάρτης βασιλιάς των Μυκηνών βασιλιάς του Άργους |
Σχετικά πολυμέσα | |
Μετά τη δολοφονία του Αγαμέμνονα από την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο, η Ηλέκτρα τον φυγάδευσε στη Φωκίδα, στον βασιλιά Στρόφιο, που ήταν θείος του. Ύστερα από χρόνια, ο Ορέστης επέστρεψε στις Μυκήνες με τον φίλο και ξάδελφό του Πυλάδη, και εκδικήθηκε τον θάνατο του πατέρα του σκοτώνοντας την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της.
Οι Ερινύες όμως, οι θεές της εκδίκησης, άρχισαν να τον καταδιώκουν μέχρι που έφτασε στην Αθήνα και δικάστηκε στον Άρειο Πάγο, όπου με την ψήφο της θεάς Αθηνάς αθωώθηκε. Για να εξιλεωθεί, ωστόσο, ο Ορέστης θα έπρεπε να φέρει στην Αθήνα το άγαλμα της θεάς Άρτεμις από την Ταυρίδα. Στη χώρα των Ταύρων, ο Ορέστης και ο Πυλάδης παραλίγο να θυσιαστούν στον βωμό της θεάς από την ίδια την Ιφιγένεια. Αφού τα δυο αδέρφια αναγνωρίστηκαν, με ένα τέχνασμα που σκαρφίστηκε η Ιφιγένεια, κατάφεραν να ξεφύγουν από τον βασιλιά της χώρας, Θόα, και να γυρίσουν πίσω σώοι στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Ορέστης παντρεύτηκε την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου και της Ωραίας Ελένης. Ήταν βασιλιάς του Άργους, των Μυκηνών και της Λακεδαίμονας. Γιος του ήταν ο Τισαμενός.
Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Ορέστης, ακολουθώντας έναν χρησμό, πλύθηκε στο σημείο που ενώνονταν οι ποταμοί Άρδας, Έβρος και Τόνσου, για να εξαγνιστεί από τη μητροκτονία.[7]
Αρκετοί συνθέτες έχουν εμπνευστεί από τον μύθο του Ορέστη. Από τα τέλη του 19ου αι., έρχεται η όπερα Ορέστεια του Σεργκέι Τανέγιεφ. Τον 20ό αι., ο Σοβιετικός συνθέτης Γιούρι Αλεξάντροβιτς Φάλικ συνέθεσε ένα μονόπρακτο μπαλέτο με τίτλο Ορέστεια. Ο Βιενέζος συνθέτης Ερνστ Κρένεκ έγραψε το Leben des Orest (Η ζωή του Ορέστη) το 1929 και ο Ιάννης Ξενάκης έγραψε τουλάχιστον τρία έργα για φωνές και όργανα βασισμένα στην Ορέστεια. Υπάρχει επίσης η μονόπρακτη όπερα Il furore di Oreste του Φλάβιο Τέστι. Η Αμερικανίδα χορογράφος Μάρθα Γκράχαμ δημιούργησε το χορόδραμα Κλυταιμνήστρα, το 1958, δίνοντας φεμινιστική τροπή στον μύθο του Ορέστη.
Εκτός από τον γνωστότερο Ορέστη, δύο άλλα πρόσωπα στην Ιλιάδα αναφέρονται με το όνομα Ορέστης, τα εξής:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.