From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο ορθογραφία ονομάζουμε το σύνολο των κανόνων που αφορούν τη γραπτή απεικόνιση των λέξεων μιας γλώσσας. [1][2]. Με αυτήν την έννοια στην ορθογραφία συμπεριλαμβάνονται οι κανόνες συλλαβισμού και η χρήση των σημείων στίξης. Στη φθογγογραφική γραφή, η ορθογραφία είναι συνήθως φωνητική, μορφολογική ή ιστορική.
Η ορθογραφία, αν και παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκπαίδευση αποτελεί σύμβαση και όχι εγγενές χαρακτηριστικό της γλώσσας[1]. Μεγάλη επίδραση στην παγίωση των κανόνων της ορθογραφίας σε πολλές γλώσσες είχε η ανακάλυψη της τυπογραφίας[2].
Η ορθογραφία παραδοσιακά καθυστερεί σε σχέση με τη ζωντανή γλώσσα. Σε μια ζωντανή γλώσσα, αργά αλλά αδιάκοπα διαφοροποιείται η προφορά. Παράλληλα η γλώσσα μπορεί να περιέχει συνέχεια μεταβαλλόμενες διαλέκτους χωρίς επίσημους κανόνες ορθογραφίας.[2]
Η συστηματική δυσκολία που συναντάται στην ορθογραφία και εμφανίζεται στην πρώιμη παιδική ηλικία αναφέρεται ως δυσορθογραφία. Δεν σχετίζεται πάντα με τη δυσκολία στην γραφή ή την ανάγνωση. Η διάγνωση για την δυσορθογραφία γίνεται κατά την ενήλικη ζωή, όταν άτομα που έχουν διαγνωστεί με δυσλεξία, έχουν αντιμετωπίσει τα προβλήματα ανάγνωσης, όμως τα προβλήματα ορθογραφίας επιμένουν. Η επικρατέστερη υποτιθέμενη αιτία για την εμφάνιση της δυσορθογραφίας συναντάται στο φωνολογικό έλλειμμα, το οποίο έγκειται στον προφορικό λόγο. Υπάρχει πληθώρα μεθόδων και τεχνικών διδασκαλίας για τη βελτίωση της ορθογραφικής δεξιότητας. Σύμφωνα με την επιστήμη της λογοθεραπείας η δυσορθογραφία είναι μια διαταραχή του λόγου και εντάσσεται στις μαθησιακές δυσκολίες.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.