Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (ταινία)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο είναι ελληνική δραματική, ιστορική, βιογραφική κινηματογραφική ταινία του 1980. Τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο Νίκος Τζίμας, ενώ ο ίδιος έγραψε και το σενάριο, μαζί με τον δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας Πότη Παρασκευόπουλο. Το σενάριο είναι βασισμένο στις τελευταίες μέρες του Νίκου Μπελογιάννη. Η παραγωγή έγινε από την «Άρμα Φιλμ». Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Φοίβος Γκικόπουλος, Πέτρος Φυσσούν, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Κώστας Καζάκος, Αντώνης Αντωνίου, Μάνος Κατράκης, Αλέκος Αλεξανδράκης και άλλοι γνωστοί Έλληνες ηθοποιοί.[2]
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο | |
---|---|
Κινηματογραφική αφίσα επανέκδοσης. | |
Σκηνοθεσία | Νίκος Τζίμας |
Παραγωγή | Ηλίας Παρασκευάς[1] |
Σενάριο | Νίκος Τζίμας Τάσος Λύτρας Πότης Παρασκευόπουλος |
Πρωταγωνιστές | Φοίβος Γκικόπουλος Μίρκα Παπακωνσταντίνου Πέτρος Φυσσούν Κώστας Καζάκος Αντώνης Αντωνίου Μάνος Κατράκης Αλέκος Αλεξανδράκης Βαγγέλης Καζάν Άγγελος Αντωνόπουλος |
Μουσική | Μίκης Θεοδωράκης |
Τραγούδι | Μαργαρίτα Ζορμπαλά |
Φωτογραφία | Νίκος Καβουκίδης |
Μοντάζ | Πέτρος Λύκας |
Σκηνογραφία | Τάσος Ζωγράφος Έρση Δρίνη (και ενδυματολόγος) |
Εταιρεία παραγωγής | Άρμα Φιλμ |
Διανομή | New Star |
Πρώτη προβολή | 23 Νοεμβρίου 1980 (Ελλάδα) |
Κυκλοφορία | 3 Σεπτεμβρίου 2010 (DVD) |
Διάρκεια | 125΄ |
Προέλευση | Ελλάδα |
Γλώσσα | Ελληνική Αγγλική |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η ταινία θεωρείται άκρως πολιτικοποιημένη, ενώ πολλοί ηθοποιοί ανήκαν και στον χώρο της Αριστεράς (Κώστας Καζάκος, Αλέκος Αλεξανδράκης, Μάνος Κατράκης, Αντώνης Αντωνίου) και προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε, παρ' όλα αυτά η εμπορική της επιτυχία ήταν τεράστια.[2] Συγκεκριμένα ήρθε πρώτη σε εισπράξεις τη σεζόν που προβλήθηκε.[3] Επίσης, βραβεύθηκε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφων Αθήνας, αλλά και από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας, με ειδικό βραβείο.[4]
Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τη δράση και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, δίνοντας έμφαση στη γνωστή απολογία του. Τοποθετείται μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, και εξιστορεί τη δράση όχι μόνο του Μπελογιάννη αλλά και των υπόλοιπων συντρόφων του, ενώ σχολιάζει και το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.