Παίκτης εκτός παιχνιδιού (Οφσάιντ)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το οφσάιντ (αγγλικά: offside) είναι ο 11ος κανονισμός στο ποδόσφαιρο, που έχει ως σκοπό να περιορίσει το πόσο μπροστά μπορούν να βρεθούν οι παίκτες της επιτιθέμενης ομάδας όταν επηρεάζουν τη φάση που εξελίσσεται στο παιχνίδι. Συγκεκριμένα, ο κανονισμός ορίζει ότι ένας παίκτης είναι σε θέση οφσάιντ εάν βρίσκεται στο αντίπαλο μισό του γηπέδου (στο οποίο δεν περιλαμβάνεται η μεσαία γραμμή) και ταυτόχρονα είναι πλησιέστερα στην αντίπαλη γραμμή τέρματος, και από τη μπάλα και από τον προτελευταίο αντίπαλο. Ένας ποδοσφαιριστής δεν βρίσκεται σε θέση οφσάιντ αν βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τον προτελευταίο αντίπαλο ή αν βρίσκεται στην ίδια ευθεία με τους δύο τελευταίους αντιπάλους.[1] Το γεγονός και μόνο ότι ένας παίκτης βρίσκεται σε θέση οφσάιντ, δεν αποτελεί παράβαση. Ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται σε θέση οφσάιντ διαπράττει παράβαση και τιμωρείται μόνο αν τη στιγμή που η μπάλα αγγίζεται ή παίζεται από έναν συμπαίκτη του, αυτός αρχίζει να εμπλέκεται ενεργά στο παιχνίδι, κατά την άποψη του διαιτητή, με το να επηρεάζει το παιχνίδι ή με το να επηρεάζει έναν αντίπαλο του ή με το να αποκτά πλεονέκτημα ευρισκόμενος στη θέση αυτή. Ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται σε θέση οφσάιντ δεν διαπράττει παράβαση αν δεχθεί τη μπάλα απευθείας από τέρματος λάκτισμα ή από επαναφορά της μπάλας από τα πλάγια ή από γωνιακό λάκτισμα (κόρνερ). Σε περίπτωση παράβασης οφσάιντ, ο διαιτητής καταλογίζει ένα έμμεσο ελεύθερο λάκτισμα υπέρ της αντίπαλης ομάδας, το οποίο εκτελείται από το σημείο στο οποίο διαπράχθηκε η παράβαση.[1]
Το οφσάιντ είναι ένας από τους πρώτους κανονισμούς που εδραιώθηκαν στο ποδόσφαιρο, πριν αυτό πάρει τη μορφή με την οποία το ξέρουμε σήμερα και έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη μοντέρνα μορφή του ποδοσφαίρου. Ο λόγος που θεσπίστηκε, ήταν για να σταματήσει η τακτική κάποιων παικτών στις πρώτες μέρες του ποδοσφαίρου, που τοποθετούνταν μονίμως κοντά στο αντίπαλο τέρμα, περιμένοντας την μπάλα από μια μακρινή μπαλιά για να τη βάλουν γκολ από μικρή απόσταση, χωρίς να έχουν διανύσει κάποια απόσταση με την μπάλα προηγουμένως. Θεωρείται από τους πιο περίπλοκους κανονισμούς του ποδοσφαίρου και πολλές φορές παίκτες, προπονητές και θεατές θέτουν υπό αμφισβήτηση τις αποφάσεις που λαμβάνονται από το διαιτητή και τους βοηθούς του σε έναν αγώνα. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες αναθεώρησης του κανονισμού από το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο ώστε ο κανονισμός να είναι αποτελεσματικός και να βελτιώνει την ποιότητα του ποδοσφαίρου ως θέαμα. Εντούτοις, κάθε νέα αναθεώρηση δεν αφομοιώνεται εύκολα και έχουν υπάρξει αντιδράσεις.[2] Τα τελευταία χρόνια ο κανονισμός του οφσάιντ έχει δεχτεί κριτική και υπάρχουν προπονητές, παίκτες ή αναλυτές που τείνουν προς την κατάργηση ή την αλλαγή του.[3][4] [5]