Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1958 ήταν η 6η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στη Σουηδία, από τις 8 Ιουνίου μέχρι τις 29 Ιουνίου. Σε αυτή τη διοργάνωση έκανε την εμφάνιση του ο τότε άγνωστος Πελέ, πριν ακόμη κλείσει τα 18 του χρόνια οδηγώντας τη χώρα του στον πρώτο παγκόσμιο τίτλο της. Η διοργάνωση ήταν η πρώτη με παγκόσμια τηλεοπτική μετάδοση (η προηγούμενη του 1954 είχε περιοριστεί στην Ευρώπη[1]) θεωρήθηκε ως η καλύτερη που είχε γίνει ως τότε,[2][3] ενώ εξακολουθεί να αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών.[4][5]
Världsmästerskapet i Fotboll Sverige 1958(Σουηδικά) | |
---|---|
Επίσημο λογότυπο | |
Πληροφορίες | |
Χώρα | Σουηδία |
Διοργανωτής | FIFA |
Ημερομηνίες | 6 Ιουνίου 1958 |
Τερματισμός | 29 Ιουνίου 1958 |
Στάδια | 12 |
Κατάταξη | |
Πρώτη θέση | Βραζιλία (1ος τίτλος) |
Δεύτερη θέση | Σουηδία |
Τρίτη θέση | Γαλλία |
Τέταρτη θέση | Δυτική Γερμανία |
Στατιστικά | |
Πρώτος σκόρερ | Ζυστ Φονταίν (13) |
Καλ. παίκτης | Ντίντι |
Καλ. νεαρότερος παίκτης | Πελέ |
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση |
Σημαντική συμβολή σε αυτό είχε και το συνολικό παιχνίδι της Βραζιλίας που ήταν εντυπωσιακό, θεωρούμενη ως μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.[6][7] Η εμβληματική μορφή του Σοβιετικού ποδοσφαίρου Ίγκορ Νέτο να περιγράφει χαρακτηριστικά: «Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να βρεθεί νέα λέξη γι’ αυτό το πράγμα».[8] Ο Ντάνι Μπλαντσφλάουερ, αρχηγός της Βόρειας Ιρλανδίας έδωσε τη δική του ετυμηγορία: «Λοιπόν, είναι καταπληκτικό... είναι όλοι σπουδαίοι παίκτες. Ελπίζω να μην έρθουν ποτέ στην Αγγλία. Ένας κάθε φορά, ίσως, αλλά ποτέ μαζί».[9] Η δευτεραθλήτρια κόσμου του 1950 είχε ως παρελθόν όλους τη σύνθεσή της και λίγοι παίκτες της βραζιλιάνικης ομάδας του 1954 ήταν παρόντες. Η ομάδα είχε αναδιαμορφωθεί και, μέχρι τώρα, ήταν αδύνατο να γνωρίζουμε ότι ήταν προς το καλύτερο.[10] 6 από τους 11 παίκτες της καλύτερης ενδεκάδας της διοργάνωσης ήταν Βραζιλιάνοι.[11] Οι Βραζιλιάνοι κυριάρχησαν και στα ατομικά βραβεία με το Ντίντι πολυτιμότερο παίκτη και τον Πελέ δεύτερο πολυτιμότερο παίκτη, δεύτερο σκόρερ και καλύτερο νέο παίκτη της διοργάνωσης.[3] Εκτός αυτών κατέρριψε και ρεκόρ ως νεότερος παίκτης, σκόρερ και νικητής, ορισμένα από τα οποία παραμένουν ακατάρριπτα.[12] Η ομάδα της Βραζιλίας ήταν η πρώτη γνήσια πολυφυλετική ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο.[13]
Ο μέσος όρος των γκολ στη διοργάνωση αυτή ήταν 3,60 ανά αγώνα (126 γκολ σε 35 αγώνες), η τελευταία διοργάνωση που ο μέσος όρος ήταν υψηλότερος από τρία γκολ,[14][15] καθώς στη συνέχεια επικράτησαν πιο αμυντικογενή συστήματα στο ποδόσφαιρο.