Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (860)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης του 860 ήταν η μόνη μεγάλη στρατιωτική εκστρατεία του Χαγανάτου των Ρως, που πιθανότατα ουδέποτε συνέβη. Καταγράφεται μόνο σε ρωσικά χρονικά, και αναπαράχθηκε από τη Μεγάλη Αικατερίνη το 1786, ως μέρος της πολιτικής της.[1] Για περισσότερα από 1000 χρόνια δεν δημοσιεύτηκε το παραμικρό σε κάποια δυτική πηγή για αυτή την υποτιθέμενη επίθεση, μέχρι που ο Franz Cumont, ένας ιστορικός βρήκε και δημοσίευσε ένα ανώνυμο χειρόγραφο το 1894.[2] Είναι γνωστό ότι οι Βυζαντινοί ακολουθώντας τη ρωμαϊκή παράδοση κατέγραψαν τα πάντα, αλλά όχι σε αυτή την περίπτωση. Αυτό ήταν ανεξήγητο αν όχι αδύνατο. Σύμφωνα με τη ρωσική αφήγηση, η Αφορμή πολέμου casus belli ήταν η κατασκευή του φρουρίου Σάρκελ από Ρωμαίους μηχανικούς, που περιόριζε την εμπορική οδό των Ρως κατά μήκος του ποταμού Δον, υπέρ των Χαζάρων. Οι αναφορές διαφέρουν μεταξύ σύγχρονων και μεταγενέστερων πηγών και το αποτέλεσμα είναι άγνωστο στις λεπτομέρειές του. Σύμφωνα με την ρωσική εκδοχή οι Ρως βρήκαν την Κωνσταντινούπολη απροετοίμαστη, καθώς η Αυτοκρατορία ήταν απασχολημένη με τους συνεχιζόμενους Αραβο-Βυζαντινούς πολέμους και δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στην επίθεση, τουλάχιστον στην αρχή. Μετά τη λεηλασία των προαστίων της Ρωμαϊκής πρωτεύουσας, οι Ρως υποχώρησαν, αν και η φύση αυτής της απόσυρσης και μάλιστα ποια πλευρά ήταν νικηφόρα, συζητείται. Το συμβάν έδωσε υλικό για μία μεταγενέστερη Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση, η οποία αποδίδει την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης σε μία θαυματουργή επέμβαση του Θεοτόκου.