Πρώτη δυναστεία Φαραώ της Αιγύπτου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Πρώτη δυναστεία Φαραώ της Αιγύπτου, ή Δυναστεία Ι[1], ήταν η πρώτη σειρά βασιλέων που κυβέρνησε τη χώρα, μετά τη συνένωση της Άνω με την Κάτω Αίγυπτο, πιθανώς από τον Ναρμέρ (ο οποίος συνήθως ταυτίζεται με τον Μήνη). Κέντρο εξουσίας κατά τη δυναστεία αυτή ήταν η Μέμφιδα αλλά οι βασιλείς της, όπως και αυτοί τη 2ης Δυναστείας, κατάγονταν από τη Θίνιδα, γι' αυτό και στην κλασική αρχαιότητα αναφέρονταν ως «Θινίτες» βασιλείς.[2]
|
Πολύ λίγα ξέρουμε για τη συγκεκριμένη δυναστεία, από τον κατάλογο ονομάτων των Φαραώ στη Στήλη του Παλέρμο, τον βασιλικό κατάλογο της Αβύδου, τα Αιγυπτιακά του Μανέθωνα, όπως έχουν διασωθεί από μεταγενέστερους συγγραφείς, και από τα μνημεία της περιόδου που έχουν ανασκαφεί. Η χρονολόγηση της περιόδου αυτής είναι αντικείμενο διαφωνίας μεταξύ των ειδικών. Ανήκει στην πρώιμη Εποχή του χαλκού, και έχουν προταθεί διάφορες χρονολογίες για την έναρξή της, μεταξύ του 34ου και του 30ου αι. π.Χ. Το 2013, χρονολόγηση βασισμένη στη μέθοδο ραδιενεργού άνθρακα τοποθέτησε την έναρξη της δυναστείας (αν αυτή ταυτιστεί με την ενθρόνιση του Χορ-Αχά) γύρω στο 3100 π.Χ.[3]