Ραδιοτηλέφωνο

Ένα ραδιοτηλέφωνο είναι ένα σύστημα επικοινωνιών για τη μετάδοση της ομιλίας μέσω ραδιοσημάτων. Τα ραδιοτηλεφωνικά συστήματα δεν είναι κατ΄ανάγκη διασυνδεδεμένα με το δημόσιο επίγειο τηλεφωνικό δίκτυο. «Ραδιοτηλεφωνία», δηλαδή, σημαίνει μετάδοση τηλεφωνίας από ραδιοσυχνότητες. Η ραδιοτηλεφωνία είναι ο παραδοσιακός τρόπος επικοινωνίας πλοίων και δεν πρέπει να συγχέεται με τη ραδιοτηλεγραφία, όπου πρόκειται για επικοινωνία μέσω μηνυμάτων για μεγάλες αποστάσεις.^[1][2]

Σύγκριση ενός ερασιτεχνικού ραδιοτηλεφώνου, ενός Κινητού τηλεφώνου και ενός κουτιού σπίρτα.

Λειτουργία

Ένα τυπικό σταθερό τηλέφωνο επιτρέπει και στους δύο χρήστες του να μιλούν και να ακούνε ταυτόχρονα, καθώς οι χρήστες του συστήματος χρησιμοποιούν δύο ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας μεταξύ τους. Σε ένα σύστημα ραδιοτηλεφωνίας, αυτή η μορφή λειτουργίας, γνωστή ως πλήρως-ντούπλεξ, απαιτεί ένα σύστημα ραδιοσημάτων να μεταδίδει και να λαμβάνει ταυτόχρονα σε δύο ξεχωριστά κανάλια, τα οποία καταλαμβάνουν ένα εύρος ζώνης και παρουσιάζουν ορισμένες τεχνικές προκλήσεις. Είναι, ωστόσο, η πιο άνετη μέθοδος φωνητικής επικοινωνίας για τους χρήστες, η οποία χρησιμοποιείται σήμερα στα κινητά τηλέφωνα και χρησιμοποιούνταν παλαιότερα στη Βελτιωμένη Υπηρεσία Κινητής Τηλεφωνίας.^[2]

Η πιο κοινή μέθοδος λειτουργίας των ραδιοτηλεφώνων είναι η μερικώς-ντούπλεξ λειτουργία, η οποία επιτρέπει στο ένα άτομο να μιλάει και στο άλλο να ακούει εναλλάξ. Εάν χρησιμοποιείται ένα κανάλι τότε και οι δύο πομποί εκπέμπουν σε αυτό. Ένας ωτακουστής ο οποίος είναι συντονισμένος στο ίδιο κανάλι θα ακούει και τις δύο πλευρές της συζήτησης. Όταν χρησιμοποιείται διπλή συχνότητα (δύο κανάλια εργασίας) τότε η επικοινωνία χωρίζεται σε δύο ξεχωριστά κανάλια, από τα οποία μόνο ένα χρησιμοποιείται για τη μετάδοση του ήχου κάθε φορά. Οι τελικοί χρήστες θα έχουν την ίδια εμπειρία σαν να χρησιμοποιούν μία μονή συχνότητα, όμως ένας ωτακουστής με ένα δέκτη θα ακούσει μόνο τη μία πλευρά της συνομιλίας.^[2]

Ο χρήστης, όταν επιθυμεί να μιλήσει, πιέζει ένα ειδικό διακόπτη στον πομπό, ο οποίος ονομάζεται PTT (από το Push-to-talk). Ο διακόπτης αυτός συνήθως βρίσκεται στην πλευρά του μικροφώνου ή σε άλλη εμφανή θέση. Οι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιούν ειδικές λέξεις, όπως το όβερ (over) για να επισημάνουν το τέλος της μετάδοσής τους.^[2]

Παραπομπές

1. "Λεξικό ναυτικών και ναυτιλιακών όρων" Εκδόσεις Σταφυλίδης, 2008, ISBN 978-960-7695-31-4
2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2015.