Ραμίζ Αλία
Αλβανός πολιτικός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ραμίζ Αλία (αλβανικά: Ramiz Alia, 18 Οκτωβρίου 1925 – 7 Οκτωβρίου 2011) ήταν ο δεύτερος και τελευταίος κομμουνιστής ηγέτης της Αλβανίας από το 1985 έως το 1991.
Ραμίζ Αλία | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ramiz Alia (Αλβανικά) |
Γέννηση | 18 Οκτωβρίου 1925[1][2][3] Σκόδρα |
Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 2011[4][1][2] Τίρανα[5] |
Αιτία θανάτου | ασθένεια των πνευμόνων |
Χώρα πολιτογράφησης | Αλβανία |
Θρησκεία | αθεϊσμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εργατικό Κόμμα της Αλβανίας και Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρόεδρος της Αλβανίας (1991–1992) Γενικός Γραμματέας του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας (1985–1991, Εργατικό Κόμμα της Αλβανίας) |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γεννήθηκε στην Σκόδρα. Ήταν ευνοούμενος της οικογένειας του Ενβέρ Χότζα, και με τον θάνατο του τελευταίου το 1985, ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα του Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Όταν τα κομμουνιστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης άρχισαν να καταρρέουν, ο Αλία προσπάθησε να κάνει κάποια δημοκρατικά ανοίγματα. Ωστόσο, οι διαδηλώσεις των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο «Ενβέρ Χότζα» (σημερινό Πανεπιστήμιο των Τιράνων) τον Δεκέμβριο του 1990, καθώς και η φυγή χιλιάδων Αλβανών μεταναστών προς την Ελλάδα και την Ιταλία, προκάλεσαν την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της χώρας.[6]
Το 1991 εξελέγη Πρόεδρος της Αλβανίας στις πρώτες ελεύθερες εκλογές στην αλβανική ιστορία. Παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου στις 3 Απριλίου 1992 και έξι ημέρες αργότερα στις 9 Απριλίου 1992, το αλβανικό κοινοβούλιο ανέδειξε νέο πρόεδρο της χώρας τον ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας, Σαλί Μπερίσα.[7]