Ριτουξιμάμπη
φάρμακο / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ριτουξιμάμπη, που πωλείται με την επωνυμία Rituxan μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων αυτοάνοσων ασθενειών και τύπων καρκίνου. Χρησιμοποιείται για λέμφωμα μη-Hodgkin, χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, ρευματοειδή αρθρίτιδα, κοκκιωμάτωση με πολυαγγειίτιδα, ιδιοπαθή θρομβοπενική πορφύρα, κοινή πέμφιγα, μυασθένεια gravis και θετικά στον ιό Epstein-Barr βλεννογονικά έλκη.[3][4][5] Χορηγείται με αργή ένεση σε φλέβα.[6]
Μονοκλωνικό αντίσωμα | |
---|---|
Είδος | Ολόκληρο αντίσωμα |
Πηγή | Χιμαιρικό αντίσωμα |
Στόχος | CD20 |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Rituxan, MabThera, Truxima, άλλες[1] |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a607038 |
Δεδομένα άδειας | |
Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
Οδοί χορήγησης | Ενδοφλέβια έγχυση |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | 100% (IV) |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 30 με 400 ώρες (διαφέρει με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας) |
Απέκκριση | Αβέβαιοι: μπορεί να υπόκειται σε φαγοκυττάρωση και καταβολισμό |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 174722-31-7 Y |
Κωδικός ATC | L01XC02 |
DrugBank | DB00073 Y |
ChemSpider | none |
UNII | 4F4X42SYQ6 Y |
KEGG | D02994 Y |
ChEMBL | CHEMBL1201576 N |
Συνώνυμα | rituximab-abbs, rituximab-pvvr |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C6416H9874N1688O1987S44 |
Μοριακή μάζα | 143.860,04 g·mol−1 |
(verify) |
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες εμφανίζονται συχνά εντός δύο ωρών από τη χορήγηση του φαρμάκου, περιλαμβάνουν εξάνθημα, κνησμό, χαμηλή αρτηριακή πίεση και δύσπνοια.[6] Άλλες σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν την επανενεργοποίηση της ηπατίτιδας Β σε όσους είχαν προηγουμένως μολυνθεί, προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και τοξική επιδερμική νεκρόλυση.[7] Δεν είναι σαφές εάν η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ασφαλής για το αναπτυσσόμενο έμβρυο ή το νεογέννητο μωρό.
Η ριτουξιμάμπη είναι χιμαιρικό μονοκλωνικό αντίσωμα κατά της πρωτεΐνης CD20, το οποίο βρίσκεται κυρίως στην επιφάνεια των Β κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.[8] Όταν συνδέεται με αυτήν την πρωτεΐνη, ενεργοποιεί τον κυτταρικό θάνατο.[6]
Η ριτουξιμάμπη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση το 1997.[8] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[9] Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έληξε το 2016 και έχουν κυκλοφορήσει αρκετά βιοανάλογα.[10]