Ρομπέρ Καμπέν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρομπέρ Καμπέν (Robert Campin, 1378 - 26 Απριλίου 1444) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, αποκαλούμενος και Δάσκαλος του Φλεμάλ, από τρεις πίνακες που φιλοξενούνται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Στέντελ (Städelsches Kunstinstitut) στη Φρανκφούρτη, για τους οποίους υπήρχε η λανθασμένη εντύπωση πως προέρχονταν από τον Πύργο της Φλεμάλ, κοντά στη Λιέγη. Υπάρχει ισχυρή συναίνεση της επιστημονικής κοινότητας ότι ο Δάσκαλος του Φλεμάλ ταυτίζεται με το Ρομπέρ Καμπέν (ενεργό κατά την περίοδο 1406-1444), το σημαντικότερο καλλιτέχνη της Τουρναί την εποχή του, αν και κανένα από τα καταγεγραμμένα έργα του δε σώζεται. Η ταύτιση βασίζεται στην ομοιότητα ανάμεσα στα έργα του Δασκάλου του Φλεμάλ και εκείνα των Ζακ Νταρέ (περ.1404-1470) και Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν (1400-1464), καθώς ο Νταρέ υπήρξε μαθητής του Καμπέν και ο φαν ντερ Βάιντεν σχεδόν σίγουρα επίσης. Η υπόθεση πως τα έργα του Δασκάλου του Φλεμάλ ήταν πρώιμα έργα του φαν ντερ Βάιντεν έχει σήμερα ελάχιστους υποστηρικτές.[3]
Ρομπέρ Καμπέν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | περ. 1378 Βαλανσιέν, Νορ-Πα-ντε-Καλαί, Γαλλία |
Θάνατος | 26 Απριλίου 1444 Τουρναί, Φλάνδρα, Βέλγιο |
Κατοικία | Τουρναί, Φλάνδρα, Βέλγιο |
Εθνικότητα | Φλαμανδός |
Ψευδώνυμο | Δάσκαλος του Φλεμάλ, Δάσκαλος του Mérode |
Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ολλανδικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά[1][2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ζωγράφος της Πρώιμης Αναγέννησης |
Γνωστός για | ... το γεγονός ότι υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές της Σχολής των Κάτω Χωρών. |
Αξιοσημείωτο έργο | Τρίπτυχο Seilern, Τρίπτυχο Mérode, Θεία Γέννηση, Τρίπτυχο Werl |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Παρόλο που υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες σχετικά με την πραγματική ταυτότητα του Δασκάλου του Φλεμάλ, δεν υπάρχουν διχογνωμίες αναφορικά με τα επιτεύγματά του, καθώς ήρθε σε καθολική ρήξη με το κομψό Διεθνές Γοτθικό στυλ και λογίζεται μαζί με το Γιαν βαν Άικ ως ένας από τους θεμελιωτές της Σχολής των Κάτω Χωρών. Κανένα από τα έργα που του αποδίδονται δεν είναι χρονολογημένο – εξαιρουμένων των πλευρικών φύλλων του «Τρίπτυχου Werl» (1438, Πράδο, Μαδρίτη), απόδοση υπό αμφισβήτηση – αλλά μοιάζει πιθανό τα πρώιμα έργα του να υπήρξαν προγενέστερα όλων των σωζόμενων του βαν Άικ. Το παλαιότερο όλων πιστεύεται πως είναι το «Τρίπτυχο Seilern» (1410-20, Ινστιτούτο Τέχνης Κουρτώ, Λονδίνο). Το έργο αυτό εξακολουθεί να έχει το διακοσμητικό χρυσό φόντο της γοτθικής παράδοσης, αλλά η επιρροή του Κλάους Σλούτερ (περ.1340-1405/06) είναι εμφανής στη γλυπτική σταθερότητα και δραματική δύναμη των μορφών. Το διασημότερο έργο που αποδίδεται στο Δάσκαλο του Φλεμάλ είναι το «Τρίπτυχο Mérode» (περ. 1425, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη) και ορισμένες φορές απαντάται ως Δάσκαλος του Mérode. Ωστόσο, η απόδοση του έργου αυτού επίσης δεν είναι βέβαιη. Ανάμεσα στα άλλα έργα που γενικώς θεωρούνται δικά του είναι: «Η Μνηστεία της Παναγίας» (Πράδο, Μαδρίτη), «Η Θεία Γέννηση» (Μουσείο Καλών Τεχνών, Ντιζόν) και «Η Παρθένος και το Θείο Βρέφος μπροστά σε Τζάκι» (Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο), παραδείγματα του επίγειου νατουραλισμού που σχετίζεται με τον καλλιτέχνη. Η Εθνική Πινακοθήκη φιλοξενεί επίσης τρία πορτραίτα που συνδέονται με το Δάσκαλο της Φλεμάλ. Παρά την αβεβαιότητα που εξακολουθεί να περιστρέφεται γύρω από το έργο του, αναδύεται ως μια εξέχουσα καλλιτεχνική προσωπικότητα.[3]