From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρούπερτ Τζέιμς Έκτορ Έβερετ (γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1959) είναι Άγγλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Ο Έβερετ έγινε γνωστός το 1981, με έναν ρόλο στο θεατρικό έργο και στην αντίστοιχη ταινία του Τζούλιαν Μίτσελ Σχέσεις προδοσίας (1984) ως ομοφυλόφιλος μαθητής σε αγγλικό ιδιωτικό σχολείο τη δεκαετία του 1930. Ο ρόλος τού χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για βραβείο BAFTA. Έλαβε δεύτερη υποψηφιότητα για BAFTA και την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο του στο Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου (1997). Ακολούθησε και δεύτερη υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την τιανία Ένας ιδανικός σύζυγος (1999).
Ρούπερτ Έβερετ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Rupert Everett (Αγγλικά) |
Γέννηση | 29 Μαΐου 1959[1][2][3] Burnham Deepdale |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Κεντρική Σχολή Ομιλίας και Δράματος[4][5], κολέγιο Άπλφορθ και Farleigh School |
Ιδιότητα | ηθοποιός, ηθοποιός ταινιών, μυθιστοριογράφος, συγγραφέας, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης και σκηνοθέτης κινηματογράφου |
Γονείς | Άντονι Μάικλ Έβερετ[6] και Σάρα ΜακΛιν[6] |
Είδος τέχνης | Σαιξπηρική κωμωδία |
Σημαντικά έργα | Σρεκ 2 και Σρεκ ο Τρίτος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ρούπερτ Τζέιμς Έκτορ Έβερετ γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1959, από πλούσιους γονείς. [7] Ο πατέρας του, Άντονι Μάικλ Έβερετ, ήταν ταγματάρχης στον βρετανικό στρατό. Παππούς του από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο αντιναύαρχος σερ Έκτορ Τσαρλς Ντόναλντ Μακλίν. [8] Ο Έβερετ έχει αγγλική, ιρλανδική, σκωτσέζικη και πιο μακρινή γερμανική και ολλανδική καταγωγή. [8] Μεγάλωσε ως ρωμαιοκαθολικός. [9]
Από την ηλικία των επτά ετών, ο Έβερετ φοίτησε στο σχολείο Farleigh στο Άντοβερ του Χάμσαϊρ και αργότερα εκπαιδεύτηκε από βενεδικτίνους μοναχούς στο Ampleforth College του Γιόρκσιρ. Όταν ήταν δεκαέξι ετών, οι γονείς του συμφώνησαν να αφήσει το σχολείο και να μετακομίσει στο Λονδίνο για να εκπαιδευτεί ως ηθοποιός στο Royal Central School of Speech and Drama. Ισχυρίζεται ότι για να συντηρηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δούλευε ως αρσενική πόρνη για ναρκωτικά και χρήματα - αποκάλυψε αυτές τις πληροφορίες σε μια συνέντευξη για το περιοδικό Us το 1997. [10]
Η ευκαιρία του Έβερετ ήρθε το 1981 στο Θέατρο Γκρίνουιτς και αργότερα στο Γουέστ Εντ με την παράσταση Another Country, όπου υποδυόταν έναν ομοφυλόφιλο μαθητή δίπλα στον Κένεθ Μπράνα. [11]
Η πρώτη του ταινία ήταν η βραβευμένη με Όσκαρ μικρού μήκους ταινία A Shocking Accident (1982), σε σκηνοθεσία Τζέιμς Σκοτ, βασισμένη σε ένα διήγημα του Γκράχαμ Γκριν. Ακολούθησε μια κινηματογραφική εκδοχή του Another Country το 1984 με τον Κόλιν Φερθ. Μετά το Χορεύοντας με έναν ξένο (1985), ο Έβερετ άρχισε να αναπτύσσει μια πολλά υποσχόμενη κινηματογραφική καριέρα μέχρι που συμπρωταγωνίστησε με τον Μπομπ Ντίλαν στην τεράστια αποτυχία Πύρινες καρδιές (1987). Την ίδια περίοδο, ο Έβερετ ηχογράφησε και κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με ποπ τραγούδια με τίτλο Generation of Loneliness.
Παρά το γεγονός ότι μάνατζέρ του ήταν ο Σάιμον Νάπιερ-Μπελ (ο οποίος είχε οδηγήσει τους Wham! στην επιτυχία), στο κοινό δεν άρεσε η αλλαγή κατεύθυνσηής του. Η αλλαγή κράτησε λίγο καθώς επέστρεψε στην ποπ μόνο για να κάνει βοηθητικά φωνητικά για τη Μαντόνα πολλά χρόνια αργότερα, στη διασκευή του "American Pie" και στο κομμάτι "They Can't Take That Away from Me" στον δίσκο του Ρόμπι Γουίλιαμς Swing When You're Winning το 2001.
Το 1989, ο Έβερετ μετακόμισε στο Παρίσι, γράφοντας ένα μυθιστόρημα με τίτλο Γεια σου, αγάπη μου, δουλεύεις; και αποκαλύπτοντας την ομοφυλοφιλία, μια αποκάλυψη που δήλωσε ότι μπορεί κάλλιστα να έχει βλάψει την καριέρα του. [12] Μετά την επιστροφή του στη δημοσιότητα με την ταινία Ξένοι στη Βενετία (1990), ακολούθησαν αρκετές ταινίες με ποικίλους βαθμούς επιτυχίας. Ο χαρακτήρας των ιταλικών κόμικς Dylan Dog, που δημιουργήθηκε από τον Τιζιάνο Σκλάβι το 1986, είναι εμπνευσμένος γραφιστικά από αυτόν. Ο Έβερετ, με τη σειρά του, εμφανίστηκε στο Dellamorte dellamore (1994), μια προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Σκλάβι. Το 1995 ο Έβερετ δημοσίευσε ένα δεύτερο μυθιστόρημα με τίτλο Οι κομμωτές του Σεντ Τροπέ.
Η καριέρα του αναζωογονήθηκε από τη βραβευμένη ερμηνεία του στο Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου (1997), όπου υποδύεται τον γκέι φίλο του χαρακτήρα που ενσαρκώνει η Τζούλια Ρόμπερτς, ακολουθούμενος από έναν ρόλο ως ο καλύτερος φίλος του χαρακτήρα της Μαντόνα στο The Next Best Thing (2000). Περίπου την ίδια εποχή, πρωταγωνίστησε ως στο Αστυνόμος Σαΐνης της Disney (επίσης 1999) με τον Μάθιου Μπρόντερικ.
Με τον ερχομό του 21ου αιώνα, ο Έβερετ αποφάσισε να ξαναγράψει. Υπήρξε συντάκτης του περιοδικού Vanity Fair, έχει γράψει για την εφημερίδα The Guardian και έγραψε ένα σενάριο για τα τελευταία χρόνια του θεατρικού συγγραφέα Όσκαρ Ουάιλντ, για το οποίο ζήτησε χρηματοδότηση. [13] [14]
Το 2006 ο Έβερετ δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του με τίτλο Red Carpets and Other Banana Skins, στα οποία αποκαλύπτει την εξάχρονη σχέση του με την Βρετανίδα τηλεοπτική παρουσιάστρια Πόλα Γέιτς. [15] Αν και μερικές φορές περιγράφεται ως αμφιφυλόφιλος, κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής με τον Τζόναθαν Ρος, περιέγραψε τις ετεροφυλοφιλικές του σχέσεις ως αποτέλεσμα τυχοδιωκτικτισμού: «Ήμουν βασικά ριψοκίνδυνος, νομίζω ότι ήθελα να δοκιμάσω τα πάντα». [16]
Μετά την αποκάλυψη της σεξουαλικότητάς του, ο Έβερετ συμμετείχε σε δημόσιες δραστηριότητες (όπως το 2007 Sydney Gay και Lesbian Mardi Gras), έπαιξε διπλό ρόλο στην ταινία Μαθήτριες εν δράσει και έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση αρκετές φορές (ως διαγωνιζόμενος στο Comic Relief Does The Apprentice, ως παρουσιαστής στο Live Earth και εκτάκτως ως παρουσιαστής στην εκπομπή The Friday Night Project του Channel 4, μεταξύ άλλων). Έχει επίσης συγκεντρώσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης για τα βιτριολικά του σχόλια και την ειλικρινή έκφραση των απόψεών του σε συνεντεύξεις, που έχουν προκαλέσει την οργή του κοινού. [17] [18] [19]
Τον Μάιο του 2007, εκφώνησε έναν από τους επικήδιους στην κηδεία της διευθύντριας μόδας Ιζαμπέλα Μπλόου, φίλης του από τότε που ήταν έφηβοι, που είχε αυτοκτονήσει. [20]
Το ντοκιμαντέρ του Έβερετ για τον σερ Ρίτσαρντ Φράνσις Μπάρτον (1821–1890) αναφέρεται στα ταξίδια του Μπάρτον σε χώρες όπως η Ινδία και η Αίγυπτος, που προβλήθηκε στο BBC το 2008. Στο ντοκιμαντέρ, με τίτλο The Victorian Sex Explorer, ο Έβερετ εξερευνά τη ζωή ενός άνδρα που ερεύνησε έναν ανδρικό οίκο ανοχής όπου σύχναζαν Βρετανοί στρατιώτες στη Βομβάη μεταμφιεσμένοι, που έδωσε στο Κοράνι, τις Χίλιες Και Μία Νύχτες και το Κάμα Σούτρα τις πρώτες τους αγγλικές μεταφράσεις, που ταξίδεψε στην πόλη της Μέκκας και φίλησε την Ιερή Λίθο της Κάαμπα μεταμφιεσμένος σε Άραβα και που μιλούσε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Ο Έβερετ εξήγησε το 2008: «Ενδιαφέρομαι για αυτόν εδώ και χρόνια. Τόσες αντιφάσεις. Τόσο καθηλωτικός χαρακτήρας της σόου μπίζνες. Ο νονός της σεξουαλικής επανάστασης» [21]
Το 2009, ο Έβερετ είπε στη βρετανική εφημερίδα The Observer ότι δεν θα ήθελε να είχε αποκαλύψει τη σεξουαλικότητά του, καθώς πίστευε ότι αυτό έβλαψε την καριέρα του και συμβούλευσε τους νεότερους ηθοποιούς να μην είναι ειλικρινείς ως προς αυτό.
Επίσης το 2009, ο Έβερετ παρουσίασε δύο ντοκιμαντέρ του Channel 4: ένα για τα ταξίδια του ρομαντικού ποιητή λόρδου Βύρωνα, που μεταδόθηκε τον Ιούλιο του 2009 [22] [23] και ένα για τον Βρετανό εξερευνητή σερ Ρίτσαρντ Μπάρτον. [24] [25]
Στη συνέχεια, ο Έβερετ επέστρεψε στις υποκριτικές του ρίζες, εμφανιζόμενος σε πολλές θεατρικές παραγωγές: το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 2009 στο Θέατρο Shubert έλαβε θετικές κριτικές. έπαιξε στο έργο του Νόελ Κάουαρντ Blithe Spirit, με πρωταγωνίστρια την Άντζελα Λάνσμπερι [26] [27] και αναμενόταν να περιοδεύσει σε πολλές ιταλικές πόλεις κατά τη διάρκεια της χειμερινής σεζόν 2008–09 σε ένα άλλο θεατρικό έργο του Κάουαρντ με τίτλο Private Lives (στα ιταλικά, τα οποία μιλά άπταιστα) [28] —παίζοντας με την Ιταλίδα ηθοποιό Άσια Αρτζέντο— αλλά η παράσταση ακυρώθηκε. [29]
Το καλοκαίρι του 2010, ο Έβερετ έπαιξε τον ρόλο του καθηγητή Χένρι Χίγκινς σε μια αναβίωση του Πυγμαλίωνα στο Chichester Festival Theatre. [30] Επανέλαβε τον ρόλο τον Μάιο του 2011 στο Garrick Theatre στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου, συμπρωταγωνιστώντας με την Νταϊάνα Ριγκ. [31]
Το 2012, ο Έβερετ πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική μεταφορά του Parade's End με τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. [32]
Στη συνέχεια, ο Έβερετ πρωταγωνίστησε ως Όσκαρ Ουάιλντ στο The Judas Kiss, ένα θεατρικό έργο στο θέατρο Hampstead του Λονδίνου [33] από τις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Παρουσιαζόταν στο Hampstead έως τις 13 Οκτωβρίου 2012, [34] κατόπιν περιόδευσε στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Δουβλίνο [35] [36] [37] και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Γουέστ Εντ στο Duke of York's Theatre στις 9 Ιανουαρίου 2013 έως τις 6 Απριλίου 2013. [38] [39]
Ο Έβερετ κέρδισε το Βραβείο WhatsOnStage ως καλύτερος ηθοποιός σε θεατρικό έργο και ήταν υποψήφιος για βραβείο Olivier καλύτερου ηθοποιού. [40]
Στις αρχές του 2013, ο Έβερετ άρχισε να δουλεύει σε μια ταινία που απεικόνιζε την τελευταία περίοδο της ζωής του Ουάιλντ, δηλώνοντας στα μέσα ενημέρωσης ότι γοητευόταν με τον θεατρικό συγγραφέα από τότε που ήταν παιδί, καθώς η μητέρα του του διάβαζε την παιδική ιστορία του Ουάιλντ Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας πριν κοιμηθεί. [41]
Η ταινία Ευτυχισμένος Όσκαρ, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Έβερετ, κυκλοφόρησε το 2018. [33] [42] [43]
Το 2017, ο Έβερετ εμφανίστηκε ως επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας στην κωμωδία Quacks του BBC 2. Υποδύεται τον δρα Χέντρικς, τον νευρωτικό διευθυντή της ιατρικής σχολής. [44]
Μεταξύ 2006 και 2010, ο Έβερετ ζούσε στη Νέα Υόρκη, αλλά επέστρεψε στο Λονδίνο λόγω της κακής υγείας του πατέρα του. [45] Το 2008, αγόρασε ένα σπίτι στην περιοχή Μπελγκράβια του κεντρικού Λονδίνου. [46]
Από το 2020, ο Έβερετ μένει με τον σύντροφό του, Ενρίκε, που είναι λογιστής από τη Βραζιλία.[47][48]
Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση | Ρόλος |
---|---|---|---|
1982 | A Shocking Accident | Ζερόμ / Γουέδερσμπι | |
1983 | Dead on Time | πελάτης τράπεζας / τυφλός | |
1984 | Another Country | Σχέσεις προδοσίας [49] | Γκάι Μπένετ |
1985 | Dance with a Stranger | Χορεύοντας με έναν ξένο [49] | Ντέιβιντ Μπλάκλεϊ |
1986 | Duet for One | Ντουέτο για μία | Κονσταντάιν Κασάνης |
1987 | Gli occhiali d'oro | Ντάβιντε Λάτες | |
Hearts of Fire | Πύρινες καρδιές [49] | Τζέιμς Κολτ | |
Cronaca di una morte annunciata | Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου [49] | Μπαγιάρντο Σαν Ρομάν | |
The Right-Hand Man | Χάρι Αϊρονμίνστερ | ||
1990 | The Comfort of Strangers | Ξένοι στη Βενετία [49] | Κόλιν |
1994 | Prêt-à-Porter | Τζακ Λόουενθαλ | |
The Madness of King George | Η τρέλα του Γεωργίου Γ΄ [49] | Γεώργιος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου | |
Dellamorte dellamore | Φρανσέσκο Ντελαμόρτε | ||
1996 | Dunston Checks In | Ο επισκέπτης που ήρθε από τη ζούγκλα [50] | λόρδος Ράτλετζ |
1997 | My Best Friend's Wedding | Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου [49] | Τζορτζ Ντάουνς |
1998 | Shakespeare in Love | Ερωτευμένος Σέξπιρ [49] | Κρίστοφερ Μάρλοου |
B. Monkey | Άγρια ομορφιά [49] | Πολ Νέβιλ | |
1999 | An Ideal Husband | Ένας ιδανικός σύζυγος [49] | λόρδος Γκόρινγκ |
Inspector Gadget | Αστυνόμος Σαΐνης [49] | δρ Κλο | |
A Midsummer Night's Dream | Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας [49] | Όμπερον | |
2000 | Paragraph 175 | αφηγητής (φωνή) | |
The Next Best Thing [49] | Ρόμπερτ Γουίτακερ | ||
2001 | South Kensington | Νίκολας Μπρετ (Νικ) | |
2002 | The Importance of Being Earnest | Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός [49] | Άλγκι / Μπάνμπερι |
The Wild Thornberrys Movie | Περιπέτεια στην Αφρική | Σλόαν Μπλάκμπερν (φωνή) | |
2003 | Unconditional Love | Ντερκ Σίμπσον | |
To Kill a King | Ο βασιλιάς πρέπει να πεθάνει [49] | Κάρολος Α΄ της Αγγλίας | |
2004 | Stage Beauty | Το ωραίο φύλο [49] | Κάρολος Β΄ της Αγγλίας |
Shrek 2 | Σρεκ 2 [50] | πρίγκιπας Γλυκούλης | |
A Different Loyalty | Κατάσκοπος [50] | Λίο Κόφιλντ | |
People | Ξεπεσμένος πρίγκιπας [50] | Σαρλ ντε Πουλινιάκ | |
2005 | Separate Lies | Άρωμα προδοσίας [50] | Ουίλιαμ Μπιουλ (Μπιλ) |
The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe | Τα χρονικά της Νάρνια: Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα | Αλεπού | |
2007 | Stardust | Αστερόσκονη | πρίγκιπας |
Shrek the Third | Σρεκ ο τρίτος [50] | πρίγκιπας Γλυκούλης | |
St. Trinian's | Μαθήτριες εν δράσει [50] | Καμίλα Φρίτον / Κάρναμπι Φρίτον | |
2009 | St Trinian's 2: The Legend of Fritton's Gold | Μαθήτριες εν δράσει 2 [50] | Καμίλα Φρίτον |
2010 | Wild Target | Άγριος στόχος [50] | Φέργκιουσον |
2011 | Hysteria | Η μηχανή της χαράς [49] | λόρδος Έντμουντ Σίντζον Σμάιθ |
2013 | Justin and the Knights of Valour | Τζάστιν και οι γενναίοι ιππότες [50] | Σότα (φωνή) |
2015 | A Royal Night Out | Η πριγκίπισσα το 'σκασε [50] | Γεώργιος ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου |
2016 | Miss Peregrine's Home for Peculiar Children | Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά [50] | Τζον Λαμόντ / κύριος Μπάρον |
2018 | The Happy Prince | Ευτυχισμένος Όσκαρ [49] | Όσκαρ Ουάιλντ |
2019 | The Warrior Queen of Jhansi | σερ Χιου Ρόουζ | |
Muse | δαίμονας | ||
2021 | She Will | Θα το κάνει | Τίραντορ |
Warning | Τσάρλι | ||
2022 | My Policeman[51] | Πάτρικ Χέιζελγουντ[51] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.