Αμερικανός Αρχιτέκτονας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρόμπερτ Άρθουρ Μόρτον Στερν, που συνήθως αποδίδεται ως Ρόμπερτ Α.Μ. Στερν (γεννημένος στις 23 Μαΐου 1939), είναι αρχιτέκτονας, εκπαιδευτικός και συγγραφέας με έδρα τη Νέα Υόρκη . Είναι ο ιδρυτικός συνεργάτης της αρχιτεκτονικής εταιρείας Αρχιτεκτόνων του Ρόμπερτ Α.Μ. Στερν, γνωστή και ως RAMSA. Από το 1998 έως το 2016, ήταν ο Κοσμήτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Γέιλ .
Ρόμπερτ Α. Μ. Στερν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert A. M. Stern (Αγγλικά) |
Γέννηση | 23 Μαΐου 1939[1][2][3] Μπρούκλιν |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
Σπουδές | Σχολή αρχιτεκτονικής του Γέιλ Πανεπιστήμιο Κολούμπια (έως 1960) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[6] διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο Κολούμπια |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Lynn Stern[7] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Εταίρος του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι (13 Μαΐου 2011)[8] βραβείο Βίνσεντ Σκάλι (2008) John Jay Award |
Ιστότοπος | |
www | |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Τα σημαντικότερα έργα της εταιρείας του περιλαμβάνουν, την κλασική πολυκατοικία της Νέας Υόρκης 15 δυτικά του Σέντραλ Πάρκ , δύο σχολές κατοικιών στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ ,το Μουσείο της Αμερικανικής Επανάστασης της Φιλαδέλφειας και τον μοντερνιστικό ουρανοξύστη του Κέντρου Ψυχαγωγίας στη Φιλαδέλφεια. [9] Το 2011, ο Στερν τιμήθηκε με το Βραβείο Αρχιτεκτονικής Ντριχάους για τα επιτεύγματά του στη σύγχρονη κλασική αρχιτεκτονική .
Ο Στερν γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1939 σε μια εβραϊκή οικογένεια. [10] τα πρώτα του χρόνια τα πέρασε με τους γονείς του στο Μανχάταν . [11] Μετά το 1940, μετακόμισαν ξανά στο Μπρούκλιν, όπου και ενηλικιώθηκε. Πήρε πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια το 1960 και μεταπτυχιακό στην Αρχιτεκτονική από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ το 1965. Ο Στερν ανέφερε τον ιστορικό Βίνσεντ Σκάλι και τον αρχιτέκτονα Φίλιπ Τζόνσον ως πρώτους μέντορες και επιρρεαστές του. [12]
Μετά την αποφοίτησή του από το Γέιλ, ο Στερν εργάστηκε ως επιμελητής για την Αρχιτεκτονική Ένωση της Νέας Υόρκης, μια δουλειά που απέκτησε μέσω της σύνδεσής του με τον Φίλιπ Τζόνσον . Ενώ ήταν στο πρωτάθλημα, οργάνωσε το δεύτερο σόου 40 Under 40, το οποίο παρουσίαζε τη δική του δουλειά μαζί με έργα των ελάχιστα γνωστών τότε αρχιτεκτόνων Τσαρλς Μουρ, Ρόμπερτ Βεντούρι και Ρομάλντο Γκιουργόλα, όλοι τους εμφανίστηκαν στο σημαντικό τεύχος του Perspecta that Stern επιμελήθηκε ένα χρόνο πριν στο Γέιλ. [13] Μετά την αποχώρησή του από την πρωτάθλημα Αρχιτεκτόνων το 1966, ο Στερν εργάστηκε για λίγο ως σχεδιαστής στο γραφείο του αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Μάιερ, στη συνέχεια εργάστηκε για δυόμισι χρόνια στη Διοίκηση Στέγασης και Ανάπτυξης της Νέας Υόρκης, μετά την οποία ίδρυσε την Στερν & Χάγκμαν με τον Τζον Σ. Χάγκμαν , συμφοιτητή του από τις μέρες του στο Γέιλ. [14] Το 1977 ίδρυσε την εταιρεία διάδοχό της, Αρχιτέκτονες του Ρόμπερτ ΑΜ Στερν, γνωστή πλέον ως RAMSA. [14] Ο Στερν παραμένει συνεργάτης στη RAMSA και έχει δηλώσει ότι δεν σχεδιάζει να αποσυρθεί.
Ο Στερν ήταν κοσμήτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Γέιλ από το 1998 έως το 2016 και συνέχισε να διδάσκει εκεί από το τέλος της θητείας του. [15] Προηγουμένως, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, στη Μεταπτυχιακή Σχολή Αρχιτεκτονικής , Σχεδιασμού και Συντήρησης της Κολούμπια, και από το 1984 έως το 1988 ήταν διευθυντής του Κέντρου Μελέτης Αμερικανικής Αρχιτεκτονικής Τεμπλ Χόιν Μπουέλ, της Κολούμπια. [15]
Είναι ένας παραγωγικός συγγραφέας. Ο Στερν έχει συγγράψει, συνυπογράψει και επιμεληθεί πολλά βιβλία για την αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων πέντε τόμων για την αρχιτεκτονική ιστορία της πόλης της Νέας Υόρκης, ο καθένας εστιάζει σε μια διαφορετική περίοδο. Το 1986, φιλοξένησε το «Υπερηφάνεια: Χτίζοντας το αμερικανικό όνειρο», μια σειρά ντοκιμαντέρ οκτώ μερών που προβλήθηκε στο PBS. Στη σειρά συμμετείχαν οι Πίτερ Άιζενμαν, Λέον Κρίερ, Φίλιπ Τζόνσον, Φρανκ Γκέρι και άλλοι αξιόλογοι αρχιτέκτονες. Το «Υπερηφάνεια» είχε θετική αποδοχή από το κοινό, αν και ορισμένοι αρχιτέκτονες το αντιπαθούσαν. [16]
Πολλά από τα πρώτα έργα του Στερν ήταν ιδιωτικές κατοικίες στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένων των Χάμπτονς και της κομητείας Γουέστσεστερ . [14] Οι πρώτες εμπορικές προμήθειες περιλάμβαναν έργα για τον κόσμο του Γουόλτ Ντίσνεϊ , όπως το Θέρετρο γιοτ κλαμπ της Disney , το Disney's Beach Club Resort και το γενικό σχέδιο για το Celebration, Florida, και από το 1992–2003, ο Στερν υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της Εταιρεία του Γουόλτ Ντίσνεϊ.
Ο Στερν είναι πλέον περισσότερο γνωστός για τα έργα μεγάλης κλίμακας συγκυριαρχίας και πολυκατοικιών στη Νέα Υόρκη, τα οποία περιλαμβάνουν τη Λεωφόρος Ιστ Εντ 20, Το Τσάταμ, Το Μπρόμπτον και 15 Σέντραλ Παρκ Γουέστ . Η τελευταία ήταν, τη στιγμή της ολοκλήρωσής της, μια από τις πιο επιτυχημένες οικονομικά πολυκατοικίες που κατασκευάστηκαν ποτέ, με πωλήσεις συνολικά 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. [17]
Ο Στερν έχει σχεδιάσει μερικές από τις ψηλότερες κατασκευές στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένου του γυάλινου Κέντρου Comcast, του δεύτερου ψηλότερου κτιρίου τόσο στη Φιλαδέλφεια όσο και στην Πενσυλβάνια. [18] Η επιτροπή του Βραβείου Ντρίχαους (σχολιάζοντας ένα προκαταρκτικό σχέδιο, ντυμένο με πέτρα, με πυραμιδοειδές σχήμα ) χαρακτήρισε το σχέδιο ως «[μεταφέρει]πρωτοπόρο των αναλογιών του κλασικού οβελίσκου». [19] Το σχέδιο, μαζί με το Stern's 15 Central Park West, και το γενικό του σχέδιο για τον εορτασμό, αναφέρθηκαν ως παράγοντες που συνέβαλαν στο να κερδίσει το βραβείο. Πιο πρόσφατα, ο Στερν σχεδίασε τρεις ουρανοξύστες στην πόλη της Νέας Υόρκης, τους 220 Central Park South, 520 Park Avenue και 30 Park Place, τα οποία θα είναι από τα ψηλότερα κτίρια στην πόλη και τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ολοκληρωθούν. [20] [21] [22] Το 2017 η RAMSA ολοκλήρωσε μια σημαντική προσθήκη στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Γέιλ, με δύο νέα οικιστικά κολλέγια, το κολλέγιο Πάουλι Μάρεϊ και το κολλέγιο Μπέντζαμιν Φράνκλιν, και τα δύο σχεδιασμένα σε συλλογικό γοτθικό στιλ. [23]
Στη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Στερν ανέπτυξε τη φήμη ως μεταμοντέρνος αρχιτέκτονας για την ενσωμάτωση κλασικών στοιχείων στα σχέδιά του για σύγχρονα κτίρια, [24] αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το έργο του έγινε πιο παραδοσιακό, περισσότερο σύμφωνο με το τότε αναδυόμενο νέο κλασικό αρχιτεκτονικό κίνημα . [25] Ο Στερν ωστόσο, έχει απορρίψει τέτοιους χαρακτηρισμούς, υποστηρίζοντας ότι τα έργα του αντλούνται απο το λαϊκό πλαίσιο και τις τοπικές παραδόσεις. [26] Τα τελευταία χρόνια, το έργο του γραφείου του Στερν κυμαίνεται από παραδοσιακό έως μοντερνιστικό, ανάλογα με τον τύπο του κτιρίου και τη θέση του έργου και χαρακτηρίζεται καλύτερα ως εκλεκτικό και συναφές με το περιβάλλον.
Ο Στερν έχει ένα διαμέρισμα στο The Chatham, ένα κτίριο που σχεδίασε στη Νέα Υόρκη. [27] Το 1966, παντρεύτηκε τη φωτογράφο Λιν Γκίμπελ Σόλινγκερ, κόρη του Ντέιβιντ Σόινγκερ και εγγονή του Μπέρναρντ Γκίμπελ, ένας γάμος που έληξε με διαζύγιο το 1977. [28] [29] Έχουν έναν γιο, τον Νικόλαο Σ. Στερν, ο οποίος διαχειρίζεται την εταιρεία κατασκευής και σχεδιασμού μπουτίκ Stern Projects. [30] [31]
Μια επιλογή βιβλίων που έγραψε και συνέγραψε ο Στερν:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.