Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ
Αμερικανός τραγουδιστής, ηθοποιός και κωμικός (1925–1990) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σάμιουελ Τζορτζ Ντέιβις Τζούνιορ (8 Δεκεμβρίου 1925 – 16 Μαΐου 1990) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, χορευτής, ηθοποιός, κωμικός, παραγωγός ταινιών και τηλεοπτικός σκηνοθέτης.
Σε ηλικία τριών ετών, ο Ντέιβις ξεκίνησε την καριέρα του στο βαριετέ με τον πατέρα του και τον Γουίλ Μάστιν και η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε το 1933. Με το τρίο έγινε καλλιτέχνης ηχογράφησης. Το 1954, σε ηλικία 29 ετών, έχασε το αριστερό του μάτι σε τροχαίο. Αρκετά χρόνια αργότερα, ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό, βρίσκοντας κοινά σημεία μεταξύ της καταπίεσης που βιώνουν οι αφροαμερικανικές και οι εβραϊκές κοινότητες.[10]
Είχε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Μπρόντγουεϊ στο έργο Mr. Wonderful. Το 1960, εμφανίστηκε στην ταινία Ocean's 11 . Επέστρεψε στη σκηνή το 1964 σε μια μουσική προσαρμογή του Golden Boy. Ο Ντέιβις προτάθηκε για Βραβείο Τόνυ για την ερμηνεία του. Η παράσταση περιλάμβανε το πρώτο διαφυλετικό φιλί στο Μπρόντγουεϊ.[11] Το 1966, είχε το δικό του τηλεοπτικό σόου, με τίτλο «The Sammy Davis Jr. Show». Ενώ η καριέρα του Ντέιβις επιβραδύνθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η μεγαλύτερη μουσική επιτυχία του, The Candy Man, έφτασε στην κορυφή του Billboard Hot 100 τον Ιούνιο του 1972 και έγινε αστέρι στο Λας Βέγκας.[12][13]
Η δημοτικότητα του Ντέιβις βοήθησε να σπάσει το φυλετικό φράγμα της διαχωρισμένης βιομηχανίας ψυχαγωγίας. Ωστόσο, είχε μια περίπλοκη σχέση με τη μαύρη κοινότητα και του ασκήθηκε κριτική αφού υποστήριξε δημόσια τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον το 1972.
Μετά την επανένωση με τους Φρανκ Σινάτρα και Ντιν Μάρτιν το 1987, ο Ντέιβις περιόδευσε μαζί τους και με τη Λάιζα Μινέλι διεθνώς, πριν από το θάνατό του το 1990. Πέθανε με ανοιχτό χρέος προς την Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων[14] και η περιουσία του αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικών μαχών μετά το θάνατο της συζύγου του.[15] Ο Ντέιβις τιμήθηκε με το μετάλλιο Σπίνγκαρν από το NAACP και ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Έμμυ για τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Έλαβε το Βραβείο Κένεντι (Kennedy Centre Honours) το 1987 και το 2001 του απονεμήθηκε μεταθανάτια το Βραβείο Γκράμι για Συνολική Προσφορά.