Σαλικός νόμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σαλικός Νόμος (λατ. Lex Salica) είναι νομικός κώδικας που συντάχθηκε κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα για τους Σάλιους Φράγκους στη λαϊκή Λατινική γλώσσα, ανάμεικτη με λέξεις της λεγόμενης Malberg Gloss, μιας μορφής Κάτω Γερμανικών, που φέρουν πολλές ομοιότητες και σχεδόν ταυτίζονται με τα Παλαιά Ολλανδικά[1].
Αποτελεί δείγμα του Φραγκικού Δικαίου, μαζί με τον Ριπουάριο Νόμο, που συντάχθηκε γύρω στο 540 μ.Χ. Περιέχει κυρίως κανόνες ποινικής δικονομίας και προπαντός τα περιβόητα "βέργκελτ", τις προβλεπόμενες από το νόμο αποζημιώσεις σε είδος ή σε χρηματικά ποσά, που όφειλε να καταβάλει ο θύτης στην οικογένεια του θύματός του, ώστε να περιορίζονται οι πράξεις αντεκδίκησης.
Ο Σαλικός Νόμος ορισμένες φορές θεωρείται συνώνυμος με τη διαδοχή κατ' αρρενογονία, που όντως υπαγορεύεται σε μια από τις διατάξεις του. Ωστόσο, η σημαντικότητά του έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί τον κοινό πρόγονο νομικών συστημάτων που ισχύουν σε πολλά μέρη της Ευρώπης στις μέρες μας.