Σεμπάστιαν Φέτελ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σεμπάστιαν Φέτελ (Sebastian Vettel, γερμανική προφορά: zeˈbasti̯an ˈfɛtəl) (γεν. στο Χεπενχάιμ της Γερμανίας στις 3 Ιουλίου του 1987) είναι πρώην Γερμανός πιλότος της Φόρμουλα Ένα. Είναι 4 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, καθώς κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο το 2010, το 2011, το 2012 και το 2013.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες. Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές. |
Σεμπάστιαν Φέτελ | ||
---|---|---|
Προσωπικά στοιχεία | ||
Όνομα | Σεμπάστιαν Φέτελ | |
Ημερομηνία γέννησης | 3 Ιουλίου 1987 (1987-07-03) (36 ετών) | |
Τόπος γέννησης | Χεπενχάιμ, Γερμανία | |
Εθνικότητα | Γερμανός | |
Πόντοι καριέρας | 3.098 | |
Νίκες | 53 | |
Pole Position | 57 | |
Ταχύτεροι γύροι | 38 | |
Πρωταθλήματα | 4 (2010, 2011, 2012, 2013) | |
Πρώτος αγώνας | Γκραν Πρι ΗΠΑ 2007 | |
Πρώτη νίκη | Γκραν Πρι Ιταλίας 2008 | |
Τελευταίος αγώνας | Γκραν Πρι Αμπού Ντάμπι 2022 | |
Τελευταία νίκη | Γκραν Πρι Σιγκαπούρης 2019 | |
Ομάδες | ||
Χρονιές | Ομάδα | ν-p-β (*) |
2007 2007–2008 2009–2014 2015–2020 2021-2022 |
BMW Sauber Scuderia Toro Rosso Red Bull Racing Ferrari Aston Martin |
|
Σύνολο | ' | |
(*) νίκες-pole positions-βάθρα |
Την πρώτη του χρονιά με την Red Bull, τη σεζόν του 2009, ολοκλήρωσε την αγωνιστική περίοδο ως ο νεαρότερος σε ηλικία πιλότος που κατετάγη δεύτερος στην βαθμολογία οδηγών, πίσω από τον Τζένσον Μπάτον της Brawn GP. Τον επόμενο χρόνο έγινε ο νεαρότερος πιλότος που κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών, σε ηλικία 23 ετών. Την ίδια χρονιά συνετέλεσε στην πρώτη νίκη της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, από κοινού με τον επίσης πιλότο της Red Bull, Μαρκ Γουέμπερ. Το 2013, σημείωσε το ρεκόρ περισσότερων συνεχόμενων νικών στην μέχρι τότε ιστορία του αθλήματος με 9. [1] Ο Φέτελ το 2015 υπέγραψε με την ομάδα της Ferrari, και έγινε ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του Λιούις Χάμιλτον και της Mercedes-Benz στον αγώνα για τη νίκη των Παγκόσμιων Τίτλων του 2017 και 2018, τερματίζοντας και τις δύο χρονιές δεύτερος. Έφυγε από τη Ferrari για να αγωνιστεί με τα χρώματα της Aston Martin για τις αγωνιστικές περιόδους του 2021 και 2022, προτού ανακοινώσει την οριστική αποχώρησή του από το άθλημα με τη λήξη του Πρωταθλήματος του 2022.[2]