Σε έναν έρημο τόπο (ταινία)
Φιλμ νουάρ του Νίκολας Ρέι / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Σε έναν έρημο τόπο (αγγλικά: In a Lonely Place) [3]είναι Αμερικανικό δραματικό φιλμ νουάρ του 1950 σε σκηνοθεσία του Νίκολας Ρέι και σενάριο των Άντριου Σολτ και Έντμοντ Νορθ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ντόροθι Μπ. Χιούζ που εκδόθηκε το 1947. Πρωταγωνιστούν οι Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Γκλόρια Γκράχαμ, Φρανκ Λάβτζοϊ, Καρλ Μπέντον Ράιντ, Αρτ Σμιθ, Τζεφ Ντόνελ και Μάρθα Στιούαρτ.
Σε έναν έρημο τόπο (In a Lonely Place) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Νίκολας Ρέι |
Παραγωγή | Ρόμπερτ Λορντ |
Σενάριο | Έντμουντ Χ. Νορθ και Ντόροθι Μ. Χιουζ |
Πρωταγωνιστές | Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Γκλόρια Γκράχαμ, Φρανκ Λάβτζοϊ, Τζεφ Ντόνελ, Μάρθα Στιούαρτ, Ρόμπερτ Γουόργουικ, Καρλ Μπέντον Ριντ, Αρτ Σμιθ, Χάντα Μπρουκς, Στίβεν Γκέρεϊ, Γουίλιαμ Τσινγκ και Μάιρον Χίλι |
Μουσική | Τζορτζ Άνταϊλ |
Φωτογραφία | Μπαρνέτ Γκάφεϊ |
Μοντάζ | Βιόλα Λόρενς |
Εταιρεία παραγωγής | Columbia Pictures |
Διανομή | Columbia Pictures και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1950 και 17 Μαΐου 1950 (Νέα Υόρκη και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[1] |
Κυκλοφορία | |
Διάρκεια | 94 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ακαθάριστα έσοδα | $1,4 εκατ. δολάρια[2] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Ο Μπόγκαρτ πρωταγωνιστεί ως Ντίξον (Ντιξ) Στιλ, ένας προβληματικός, επιρρεπής στη βία σεναριογράφος που είναι ύποπτος για φόνο. Η Γκράχαμ συμπρωταγωνιστεί ως Λόρεν Γκρέι, μια μοναχική γειτόνισσα που παραδίδεται στην γοητεία του. Πέρα από την επιφανειακή πλοκή της μπερδεμένης ταυτότητας και του βασανισμένου έρωτα, η ιστορία είναι ένα μελαγχολικό σχόλιο για τα θέματα του Χόλιγουντ και τις παγίδες της διασημότητας και της σχεδόν διασημότητας, παρόμοια με δύο άλλες αμερικανικές ταινίες που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, τη Λεωφόρο της Δύσης του Μπίλι Γουάιλντερ και το Όλα για την Εύα του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς.[4]
Αν και λιγότερο διάσημη από τις άλλες ταινίες του, η ερμηνεία του Μπόγκαρτ θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως από τις καλύτερες του και η φήμη της ταινίας αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου, μαζί με τον Ρέι.[5] Θεωρείται πλέον μία από τις καλύτερες ταινίες νουάρ όλων των εποχών, όπως αποδεικνύεται από τη συμπερίληψή της στον κατάλογο με τις "100 ταινίες όλων των εποχών" του περιοδικού Time [6] και τα "100 καλύτερα φιλμ νουάρ όλων των εποχών" του Slant magazine.[7] Το BBC την κατέταξε στην 89η θέση στον κατάλογο με τις "100 καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών".[8]
Το 2007 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[9][10]