Συγγενικά δικαιώματα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα συγγενικά δικαιώματα είναι ετερογενή. Από άποψη συστηματικής η νέα νομοθεσία μας (κεφ 46-53) αναφέρει τις τρεις κλασικές κατηγορίες των:
- ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών
- παραγωγών υλικών φορέων και
- τηλεοπτικών οργανισμών.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο νόμος προβλέπει ως συγγενικό και συγκεκριμένο δικαίωμα (γραμμικό) των εκδοτών εντύπων (άρθρ.51). Ο κύκλος των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων είναι ενδεχόμενο να διευρυνθεί με την ανάπτυξη της τεχνολογίας (π.χ. δικαιώματα ηχολήπτη). Το σύστημα προστασίας των συγγενικών δικαιωμάτων βασίζεται στην έννοια της άδειας, δηλαδή το αποκλειστικό και απόλυτο δικαίωμα που έχουν οι φορείς των δικαιωμάτων να επιτρέπουν ή απαγορεύουν ορισμένες πράξεις που αναφέρονται στο νόμο κατά τρόπο περιοριστικό. Υπό ορισμένες όμως προϋποθέσεις τα συγγενικά δικαιώματα διαμορφώνονται μόνο ως ενοχικά παρέχοντα μόνο δικαιώματα εύλογης αμοιβής στο χρήστη. Η νέα νομοθεσία , με την οποία για πρώτη φορά προστατεύονται στην Ελλάδα αυτά τα συγγενικά δικαιώματα, ακολουθεί, κατ΄ αρχήν τις ρυθμίσεις της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης (1961) σε ορισμένα μάλιστα σημεία βελτιώνει τη θέση των δικαιούχων. Όπως για τους δημιουργούς έτσι και για την προστασία των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων εισάγεται ο έγγραφος τύπος για τις δικαιοπραξίες που αφορούν τα συγγενικά δικαιώματα.