![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF_%25CE%259A%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF_2021.svg/langel-640px-%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF_%25CE%259A%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF_2021.svg.png&w=640&q=50)
Συνέλευση του Κοσσυφοπεδίου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας του Κοσόβου (αλβανικά: Kuvendi i Republikës së Kosovës, σερβικά: Скупштина Републике Косово) ιδρύθηκε αρχικά από την αποστολή προσωρινής διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών στο Κόσοβο το 2001, για την παροχή «προσωρινής, δημοκρατικής αυτοδιοίκησης». Στις 17 Φεβρουαρίου 2008 η κυβέρνηση του Κοσόβου ανακήρυξε την μονομερή ανεξαρτησία της από τη Σερβία και στη συνέχεια ενέκρινε ένα σύνταγμα το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 15 Ιουνίου 2008.[1][2]
Κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου | |
---|---|
9η Συνέλευση | |
![]() | |
Είδος | |
Τύπος | Μονοθάλαμο |
Ηγεσία | |
Πρόεδρος | Αβνί Ντεχάρι (προσωρινός), Καυτο Από 4 Μαρτίου 2021 |
Δομή | |
![]() | |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | 58 Κίνημα Αυτοδιάθεσης 19 Δημοκρατικό Κόμμα 15 Δημοκρατική Ένωση 8 Μελλοντική Συμμαχία 10 Σερβική Λίστα 2 Τουρκικό ΔΚΚ 1 Ενωμένη Κοινότητα 1 Συμμαχία Βακάτ 2 Πρωτοβουλία Ρομά 1 ΝΔΠ 1 ΝΔΚ 1 ΕK Γκοράνι 1 Ασκαλικό ΚE
|
Εκλογές | |
Αναλογική εκπροσώπηση 100 εθνικές έδρες και 20 μειονοτήτων | |
Τελευταία εκλογή | 14 Φεβρουαρίου 2021 |
Επόμενη εκλογή | Φεβρουάριος 2025 |
Τόπος συνεδριάσεων | |
![]() | |
Κτίριο Εθνοσυνέλευσης, Πρίστινα, Κόσοβο !![]() | |
Ιστοσελίδα | |
kuvendikosoves.org |
Η λειτουργία του κοινοβουλίου ρυθμίζεται από το Σύνταγμα του Κοσόβου. Οι βουλευτές είναι 120, από τους οποίους οι 100 εκλέγονται άμεσα από τους πολίτες, ενώ οι υπόλοιποι κατανέμονται ως εξής:
- 10 έδρες για τους εκπροσώπους των Σέρβων.
- 4 έδρες για τους εκπροσώπους των Ρομά, Ασκαλιού και Αιγύπτιων.
- 3 έδρες για τους Βόσνιους.
- 2 έδρες για τους Τούρκους.
- 1 έδρα για τους Γκοράνι.[3]
Τα αλβανικά είναι η επίσημη γλώσσα της πλειοψηφίας της βουλής, αλλά χρησιμοποιούνται όλες οι γλώσσες των μειονοτήτων, όπως η σερβική, η τουρκική και η βοσνιακή, με ταυτόχρονη διερμηνεία.[4][5]